چالش حسابداران با حسابرسان

جستجو در سایت

ثبت شرکت در سراسر ایران :

سایر امور ثبتی :

ثبت برند در تهران

چالش حسابداران با حسابرسان

ثبت محدود- ثبت تعاونی- تغییرات - ثبت شرکت –تغییرات خاص –تغییرات محدود – صورتجلسات – پلمپ دفاتر
کمترین هزینه و هدیه ویژه و فروشگاه اینترنتی طراحی سایت

چالش حسابداران با حسابرسان

در عرصه‌ی گزارشگری مالی بگذار انگشت های اتهام به یکدیگر نشانه بروند. فراموش کنید آن روزگاران راکه انتشار اعداد و ارقام سرنوشت سازبرای عامه‌ی مردم اساساً موضوعی کسل کننده بود. همین دو سه سال پیش بود که حسابداران مدیریتی به پشتگرمی سیستم های فناوری شان و نیز مشاوره‌ی کارشناسی حسابرسان مستقل در مورد موضوعاتی گنگ و مبهم نظیر اهمیت، هر آن چه را که مقررات گذاران الزامی دانستند ، بیان می‌کردند. در اغلب مواقع، حسابرسان داخلی هم کاری جز نظارت سرسری انجام نمی‌دادند و مدیران ارشد و هیات مدیره هم ، در حالی که حدود اصول حسابداری پذیرفته شده‌ی (GAAP ) مطالعه و بررسی می‌شد، تظاهر می‌کردند که متوجه چیزی نشده اند. با توجه به وقایعی که برای انران ، اندرسون، ورلد کام، زیراکس و چه کسی می‌داند چند شرکت و موسسه‌ی دیگر اتفاق افتاد و از این پس خواهد افتاد، دیگر عمر سناریوهای پیش گفته نیز به سرآمده است.تازه این تمام ماجرا نیست. این وضعیت بدین معنا است که طولی نخواهد کشید که پایه و اساس شیوه‌ی تهیه گزارش های مالی، به خصوص تعامل میان بین حسابرسان داخلی و خارجی و افراد دیگر نظیر کنترولرها و مدیران ارشد اجرایی و مدیران عالی رتبه و کارگروههای حسابرسی به شدت تغییر و تحول خواهد شد. آیا این بدان معنا است که بین حسابرسان و حسابداران تنش بیشتر خواهد شد یا این که خشم و عصبانیت پدید خواهد آمد؟ گرچه تعداد کسانی که مایلند آشکارا لب به اعتراف بگشایند اندک است، ولی این احتمال کاملاً وجود دارد. به همین ترتیب، در حالی که کارگروههای حسابرسی هیات مدیره در پی دستیابی به کیفیت هستند و مقررات گذراندن فریادشان به عرش می‌رود که مگر حسابرسان مستقل یک شرکت چقدر می‌توانند کار غیر مالی انجام دهند و این که آنها باید صرفاً گزارش های مالی تهیه نمایند، این احتمال هم هست که چهار ابر موسسه‌ی حسابداری مسئولیت انجام مقدار زیادی کار حسابرسی را بر عهده بگیرند. البته در شرایط فعلی، حسابرسان داخلی و مستقل باید به پذیرش سناریو ها یا پیشنهادهای غیر عملی از نوع (( آلیس درسرزمین عجایب)) که از طرف گروه های اجرایی در ارتباط باکارهای حسابداری داده می‌شود، پایان دهند. واقعیت این است که کسی شگفت زده نخواهد شد حتی اگر مشاوران عمومی هم با تمام توان به عنوان تصمیم گیرندگان نهایی به این جمع نپیوندند. خلاصه‌ی کلام این که در بازی این سناریو همه باید مراقب پشت سرشان باشند که مبادا خنجری فرود آید. در حالی که تراژدی حسابداری و شرکت های مختلف در صفحه‌ی اول روزنامه ‌ی وال استریت ژورنال ظاهر می‌شود، پرسش جالب توجه این است که آینده به چه کسی تعلق دارد. در حالی که کمیسیون بورس اوراق بهادار می کوشد تا نظارت خود را بر اصول حسابداری شرکت های سهامی افزایش دهد و هیات استانداردهای حسابداری مالی تحت مدیریت رابرت هرتس، می‌کوشد تا در امر حسابداری رویکرد و روشی اتخاذ نماید که مبتنی بر اصول باشد و سعی می‌کند برای مسائل بحث انگیز راه حل جدیدی بیابد، و در عین حال گوشه چشمی هم به فعالیت های هیات استانداردهای حسابداری بین المللی داشته باشد، سوالی که مطرح می‌شود این است که نقطه‌ی احتمالی بحران زا کجاست؟ مثال های زیر را در نظر بگیرید:

مدیریت ارشد شرکتی به بخش های حسابداری و حسابرسی داخلی نیروی کار جدید اضافه نمی‌کندو منابع مالی تازه هم اختصاص نمی‌دهد، آن هم درست در شرایطی که خود این بخش ها برای بازرسی موشکافانه زیر ذره بین هستند. واقعیت دارد زیرا حسابداری و حسابرسی داخلی با چالش های جدید رو در رو هستند، که مثلا‌ً در مورد حسابرسی این مسئله وجود دارد که آیا حتی قبل از وقوع حادثه‌ی 11 سپتامبر، بررسی ها و کنترل های دقیق فناوری اطلاعات داخلی کافی بوده است یا خیر.
دیدگاههای متضادی در این مورد وجود دارد که نقش حسابرس داخلی در سطح شرکت سهامی چه باید باشد؟ مثلاً‌آیا می‌توان پذیرفت که آنها باید به اصول بنیادین و اولیه برگردند و تمام توجه خود را به صحت و درستی اعداد و ارقام معطوف نمایند، یا این که باید نقش خود را به عنوان مدیران ریسک شرکت گسترش دهند و در مورد موضوعات متنوعی مانند کفایت فرایندها، سیستم ها و کنترل هایی که بر تمام خدمات تولیدی و حمل و نقل و خدمات ارائه شده به مشتریان اثر می‌گذارد، نظرات مشورتی ارائه کنند؟
البته این پرسش که حسابرسان مستقل چه مقدار کار مشورتی غیر حسابرسی می‌توانند انجام دهند هم چنان اساسی و پابرجاست. این در حالی است که کنگره در نظر دارد قانونی را وضع نماید که بسیار فراتر از آن می‌رود که حسابرسان مستقل صرفاً ملزم به این باشند که در گزارش هایشان اعلام نمایند چه میزان کار غیر حسابرسی برای مشتریان خود انجام می دهند. در حالی حاضر برخی از کار گروه های حسابرسی شرکت ها به جای این که منتظر وضع قوانین جدید در واشنگتن باشند، از میزان کار غیر حسابرسی که می‌توانند انجام دهند به شدت کاسته‌اند، و این امکان را که حسابرسان مستقل به استخدام همان شرکتی در بیایند که کارهای حسابرسی آن را انجام می‌دهند به شدت محدود کرده‌اند.
با این که کمیسیون بورس اوراق بهادار با مدیریت هاروی پیت چند اقدام تندو سختگیرانه انجام داده است، از جمله این که شرکت های سهامی باید نتایج مالی اخیر خود را گواهی نمایند، اما مسائل دیگری هم هست که هم چنان لاینحل باقی مانده‌اند. مثلاً در حالی که این کمیسیون اظهار می‌کند علاقه مند به گزارش های مالی با کیفیت عالی است، هنوز کسی دقیقاً‌ کیفیت را تعریف نکرده است.
در طول بیشترین سال های دهه‌ی 1990، موسسات حسابداری و به طور کلی حرفه‌ی حسابداری به دشواری و سختی می‌توانستند (( بهترین و با هوش ترین )) افراد را جذب کنند و نگه دارند. علت این بود اکثر کسانی که این دو ویژگی را داشتند وابسته به پنج موسسه بزرگ و برخی دیگر از موسسات عمده بودند که مایل بودند در صنعت رو به رشد حسابداری الکترونیکی و اینترنتی کار کنند.
نکته ‌ی آخر و شاید هم مهم ترین نکته این که ذی‌نفع ها، رسانه ها و مقررات گذاران هر روز بیش تر از روز قبل، به خصوص مدت ها پس از این که شکست ناگهانی انران در رسانه ها به ماجرایی تبدیل شد که یادآور دوران واترگیت است، موسسات حسابرسی داخلی و مستقل را زیر ذره بین گذاشتند و این وضعیت هم چنان تشدید می‌شود. البته وضعیت موجود هیچ کمکی به پیشنهادهای جورج بوش در مقام رئیس جمهور امریکا نمی‌کند که خواستار مجازات های کیفری بیشتر علیه کسانی است که آگاهانه مرتکب تقلب در حسابداری می‌شوند. هنوز هم این سوال باقی است که در مورد مسائل مربوط به حسابداری کدام هیات مستقل می‌تواند از برخی خطاها چشم پوشی نماید. از سه ماهه سوم سال 2001، بازرسی ها تشدید شده اند. به طور مثال در شماره‌ی اول اکتبر 2001 مجله‌ی فوربس، دیوید درمن رییس مدیریت ارزش درمن و نویسنده‌ی کتاب راهبردهای سرمایه گذاری متضاد: نسل بعدی می‌گوید: ارقام فازی نامعین که بعضاً عایدات عملیاتی یا عایدات پیش بینی شده هم نامیده می‌شوند، از شرکتی به شرکت دیگر ناسازگارند. وقتی که شرکت ها تمام شیوه‌های بازشناسی هزینه، از هزینه های حقوق دستمزد گرفته تا ثبت موجودی را کنار می‌گذارند و در مورد عایدات خود جار و جنجال راه می‌اندازند، طبیعی است که اصول پذیرفته شده‌ی حسابداری وانهاده شوند. مطابق نوشته‌ای از وال استریت ژورنال، در سال 2001 حدود 300 شرکت این کار را کردند.

تغییر قدرت پویایی داخلی

همه الزاماً با این گفته موافق نیستند که تنش میان آنهایی که دست اندرکار تهیه‌ی گزارش های مالی داخلی هستند در حال افزایش است، ولی تردیدی نیست که مسئولین اجرایی تلاش می‌کنند ضوابط جدید کمیسیون بورس اوراق بهادار را در مورد نظارت موثر بر شرکت ها و صحت و درستی ارقام مراعات نمایند. اسکات رید مدیر ارشد در کارگروه حسابرسی موسسه‌ی کی پی ام جی واقع در شهر مونت ویل ایالت نیوجرسی می‌گوید: یقیناً از این پس همه به مسائلی می‌پردازند که حسابرسان داخلی و مستقل و نیز حسابداران تشخیص می‌دهند، زیرا هیچ کس نمی‌خواهد مسائل شرکتش پس از انرون زینت بخش صفحه‌ی اول وال استریت ژورنال شود. دیگران نیز با اسکات رید موافق اند، مت لوتینگر یکی از شرکای ارشد موسسه حسابرسی گرانت تورنتون در شهر نیویورک می‌گوید: همه موافق‌چنین مسئله ای هستند. فشار وارد بر حسابداران داخلی به دلیل افزایش شدید نقش کارگروه حسابرسی یقیناً افزایش یافته و شرایط بسیار دشواری را برای آنها به وجود آورده است. گری ایلیانو یکی از شرکا و مدیر استانداردهای حرفه ای منطقه‌ی شمال شرقی موسسه ‌ی حسابرسی گرانت تورنتون در منهتن می‌افزاید: ترکیبی از عوامل متعدد این فشارها را مضاعف می‌کند. اول، این که فشارهایی برای تولید اعداد و ارقامی وارد می‌شود که تحلیلگران انتظارشان را دارند. در عین حال کمیسیون بورس اوراق بهادار هم برفشارهایش افزوده است. در نتیجه مدیران از خود می‌پرسند چرا این بار نمی‌توانیم این کار را انجام دهیم؟ ما که قبلاً این کار را کرده‌ایم؟ اما کمیسیون بورس و اوراق بهادار به مدیران می‌گوید که نمی‌توانید (( فشار از همین جا ناشی میشود چون مدیریت نمی‌تواند به روش پیشین خود ادامه دهد و حسابداران و حسابرسان هم در این میانه گیر می‌کنند. لوتینگر و ایلیانو هر دو به عنوان نمونه به قواعد جدید مربوط به اهمیت اشاره می‌کنند، که در خبرنامه‌ی ستاد حسابداری (1999) به چاپ رسید. چون طبق آن قضاوت و اختیارات شرکت در مورد تعیین این که چه چیزی با اهمیت است یا نیست عملاً نادیده گرفته می‌شود. لوتینگر می‌گوید: در گذشته چند قاعده‌ی ساده و سرانگشتی درباره‌ی اهمیت وجود داشت که براساس یکی از آنها چند درصد اختلاف هم چندان اهمیتی نداشت. اما حالا ناگهان حتی اختلاف یک دلاری هم با اهمیت تلقی می‌شود. پس معلوم می‌شود تغییرات عمده‌ای در عرصه‌ی بازی به وجود آمده است. نتیجه و حاصل این وضعیت برای حسابداران داخلی این است که عوامل موقعیتی می تواند انها را از توان بیندازد و آنها را در هم بشکند. ایلیانو خاطر نشان می‌سازد: هنگامی که حسابداران داخلی در مقابل مدیریت از پا در می آیند و تسلیم می شوند، اوضاع خراب می شود، چون مجبور می‌شوند کارهایی را انجام دهند که مایل به انجامش نیستند." او می‌افزاید : " متاسفانه وقتی که از خط می گذرند دیگر راه بازگشت ندارند و در نتیجه، فشار مضاعف است. وقتی که از خط گذشتند به هر کاری دست می زنند تا ماجرا در صفحه ی اول وال استریت ژورنال چاپ نشود." فشاری که به هیچ وجه کم تر از همتایان مستقلشان نیست. تری گالاگار مدیر اجرایی انجمن های هیات های نگارش شرکت های سهامی نیویورک و معاون اسبق هیات نظارتی شرکت سهامی فایرز در نیویورک می‌گوید: امروزه حسابرسان داخلی باید بسیار بیش تر از قبل مواظب باشند و همین امر باعث می‌شود که فشارهای مدیریت افزایش یابد. مدیریت همیشه مایل است که بهترین صورت های مالی را به دست دهد. در سالهای گذشته مدیریت می‌توانست با حسابرسان کنار بیاید و حسابرسان هم احتمالاً‌ به مدیریت می‌گفتندکه اگر این گونه شود آن گاه این مسئله می‌توانست ابعاد گسترده تری پیدا کند و موضوع به همین جا خاتمه می‌یافت. اما امروز دیگر نمی‌توانند چنین کنند. امروزه مدیریت باید به سراغ حسابرسان برود تا ببیند که آیا واقعاً پای سندی را به عنوان ختم قضیه امضا می‌کنند یا خیر. نکته‌ی آخر این که حسابرسان مستقل بخش عمده ای از دنیای جدیدی هستند که کمیسیون بورس اوراق بهادار و هیات استانداردهای حسابداری مالی تحمیل می‌کنند. لوتینگر از شرکت گرانت تورنتون می‌گوید: ممکن است در اتاقی نشسته باشیم و فردی بگوید که فکر میکنم مفهوم این مسئله چنین است، ولی آخرالامر حسابرسان داخلی هستند که مرا متقاعد می‌سازند که دیدگاه‌شان درست و منطقی است. اما اگر کمیسیون بورس اوراق بهادار مخالف باشد من را در مقام حسابرس مستقل می‌تواند مجازات کند. آن گاه سین جیم آغاز میشود، چه کسی این دفاتر را به نیرنگ آراسته است؟