۶-اطلاعرسانی شفاف موضوعات خاصی که به موجب استانداردهای حسابرسی گزارش آنها الزامی شده است، بخش لاینفک هر حسابرسی است. با این حال، استانداردهای حسابرسی، بطور مشخص حسابرس را ملزم نمیکنند که روشهای خاصی را جهت تشخیص موضوعات دیگر برای اطلاعرسانی به ارکان راهبری انجام دهد.
۷-در اطلاعرسانی موضوعات خاص توسط حسابرس به ارکان راهبری ممکن است قوانین یا مقررات محدودیتهایی را مقرر کرده باشد. برای مثال، قوانین یا مقررات ممکن است بهطور مشخص اطلاعرسانی یا اقدامات دیگری را که بتواند به پیجوییهای مقامات ذیصلاح در مورد یک تخلف قطعی یا موارد مشکوک به تخلف آسیب برساند منع کرده باشد. در برخی شرایط ممکن است تضاد منافع بالقوه بین الزامات رازداری و الزامات اطلاعرسانی حسابرس پیچیده باشد. در چنین مواردی، حسابرس ممکن است استفاده از خدمات مشاور حقوقی را مد نظر قرار دهد.
تاریخ اجرا
۸-این استاندارد برای حسابرسی صورتهای مالی که دوره مالی آنها از … و پس از آن شروع میشود، لازمالاجراست.
اهداف
۹-اهداف حسابرس به شرح زیر است:
الف-اطلاع رسانی شفاف به ارکان راهبری درخصوص مسئولیتهای حسابرس در رابطه با حسابرسی صورتهای مالی، و کلیات برنامه زمانبندی و دامنه مورد نظر کار حسابرسی،
ب -کسب اطلاعات مربوط به حسابرسی از ارکان راهبری،
پ -اطلاعرسانی به موقع یافتههای حسابرسی به ارکان راهبری که در رابطه با مسئولیت آنها در نظارت بر فرایند گزارشگری مالی، مهم و مربوط محسوب میشود، و
ت -تقویت اطلاعرسانی دو سویه اثربخش بین حسابرس و ارکان راهبری.
تعاریف
۱۰-در این استاندارد، اصطلاحات زیر با معانی مشخص شده برای آنها بکار رفته است:
الف-ارکان راهبری – شخص (اشخاص) یا سازمان (سازمانهای) مسئول نظارت بر هدایت راهبردی و تعهدات مرتبط با پاسخگویی واحد تجاری است. این نظارت، شامل نظارت بر فرایندگزارشگری مالی است. در اغلب واحدهای تجاری منظور از این اصطلاح، هیئتمدیره است، لیکن بسته به ساختار تشکیلاتی و حقوقی واحد تجاری، ممکن است شامل هیئتامنا، هیئتعامل یا سایر ارکان مشابه باشد. انواع ساختارهای راهبری در بندهای ت-۱ تا ت-۸ مطرح شده است.
ب-مدیران اجرایی- شخص یا اشخاص دارای مسئولیت اجرایی در اداره عملیات واحد تجاری. اعضای موظف هیئتمدیره و مدیرعامل از مصادیق بارز مدیران اجرایی به شمار میروند.
الزامات
ارکان راهبری
۱۱ -حسابرس برای تعیین مخاطب اطلاعرسانی خود باید شخص یا اشخاص مناسبی را در ساختار راهبری واحد تجاری مشخص کند. (رک: بندهای ت-۱ تا ت-۴)
اطلاعرسانی به زیرمجموعههای ارکان راهبری
۱۲-اگر حسابرس به زیرمجموعههای ارکان راهبـری (برای مثال، کمیتـه حسابرسی یا فرد دیگری) اطلاعرسانی نماید، باید مشخص کند که آیا اطلاعرسانی به ارکان راهبری نیز ضرورت دارد یا خیر. (رک: بندهای ت-۵ تا ت-۷).
مسئولیت اجرایی همه اعضای ارکان راهبری در اداره واحد تجاری
۱۳-در برخی موارد، همه اعضای ارکان راهبری در اداره واحد تجاری مسئولیت اجرایی دارند، برای مثال، در واحدهای تجاری کوچک تک مالکی که هیچ فرد دیگری جز مدیر- مالک نقش راهبری ندارد. در این موارد، اگر موضوعات الزامی شده در این استاندارد، به شخص یا اشخاص دارای مسئولیتهای اجرایی اطلاعرسانی شود، و این شخص یا اشخاص دارای مسئولیت راهبری نیز باشد، دیگر نیـازی نیست که این موضوعات دوباره به اطلاع آن شخص یا اشخاص در جایگاه راهبری، برسد. این موضوعات در بند ۱۶-پ مطرح شده است. با این حال، حسابرس باید متقاعد شود که اطلاعرسانی به شخص یا اشخاص دارای مسئولیتهای اجرایی باعث اطلاعرسانی کافی به همه اشخاصی شده است که باید باتوجه به جایگاه آنان در ساختار راهبری مخاطب اطلاعرسانی قرار میگرفتند. (رک: بند ت-۸).
موضوعاتی که باید اطلاعرسانی شود
مسئولیتهای حسابرس در رابطه با حسابرسی صورتهای مالی
۱۴-حسابرس باید مسئولیتهای خود در رابطه با حسابرسی صورتهای مالی را به شرح زیر به ارکان راهبری اطلاعرسانی کند:
الف-حسابرس مسئول اظهارنظر نسبت به صورتهای مالی است که توسط مدیران اجرایی با نظارت ارکان راهبری تهیه شده است، و
ب -حسابرسی صورتهای مالی رافع مسئولیتهای مدیران اجرایی یا ارکان راهبری نیست. (رک: بندهای ت-۹ و ت-۱۰)
دامنه و برنامه زمانبندی حسابرسی
۱۵-حسابرس باید کلیات برنامه زمانبندی و دامنه مورد نظر حسابرسی را به اطلاع ارکان راهبری برساند. (رک: بندهای ت-۱۱ تا ت-۱۵)
یافتههای عمده حسابرسی
۱۶-حسابرس باید موارد زیر را به ارکان راهبری اطلاع دهد: (رک: بند ت-۱۶)
الف-دیدگاههای حسابرس درباره جنبههای کیفی عمده عملیات حسابداری واحد تجاری، شامل رویههای حسابداری، برآوردهای حسابداری، و موارد افشا در صورتهای مالی. در موارد مقتضی، حسابرس باید به ارکان راهبری توضیح دهد چرا از نظر وی عملیات حسابداری عمدهای که طبق چارچوب گزارشگری مالی مربوط قابل قبول است، متناسب با شرایط خاص واحد تجاری نیست، (رک: بند ت-۱۷)
ب -مشکلات عمده ایجاد شده در جریان حسابرسی(در صورت وجود)، (رک: بند
ت-۱۸)
پ -به جز در مواردی که همه اعضای ارکان راهبری مسئولیت اجرایی در واحد تجاری دارند:
۱-موضوعات عمده حاصل از حسابرسی (در صورت وجود) که در مورد آنها با مدیران اجرایی مذاکره یا مکاتبه شده است، و (رک: بند ت-۱۹)
۲-تاییدیه مدیران مورد درخواست حسابرس، و
ت -سایر موضوعات حاصل از حسابرسی (در صورت وجود) که بر اساس قضاوت حرفهای حسابرس، برای نظارت بر فرآیندهای گزارشگری مالی، مهم محسوب میشود. (رک: بند ت-۲۰)
استقلال حسابرس
۱۷-در مورد شرکتهای ثبت شده در بورس، حسابرس باید موارد زیر را به ارکان راهبری اطلاعرسانی کند:
الف-یادداشتی مبنی بر اینکه تیم حسابرسی و سایر کارشناسان حرفهای مؤسسه حسابرسی (در صورت لزوم)، مؤسسه حسابرسی، و در موارد مقتضی، مؤسسات حسابرسی شبکهای، الزامات اخلاقی مربوط به استقلال را رعایت کردهاند، و
۱-همه روابط و سایر موضوعات بین مؤسسه حسابرسی، مؤسسات حسابرسی شبکهای، و واحد تجاری که بنا به قضاوت حرفهای حسابرس میتوان انتظار معقولی داشت که بر استقلال اثرگذار باشد. این موارد شامل مجموع حقالزحمههای خدمات اطمینانبخش ارائه شده توسط مؤسسه یا مؤسسات حسابرسی شبکهای به واحد تجاری و بخشهای تحت کنترل آن میشود که در دوره تحت پوشش صورتهای مالی انجام شده است، و
۲-روشهایی که برای حذف تهدیدهای مشخص شده در مورد استقلال یا کاهش آنها به سطح قابل قبول بکارگرفته شده است. (رک: بندهای ت-۲۱ تا ت-۲۳)
فراینداطلاعرسانی
استقرار فراینداطلاعرسانی
۱۸-حسابرس باید شکل، زمانبندی و محتوای کلی مورد انتظار اطلاعرسانی را به ارکان راهبری اطلاع دهد. (رک: بندهای ت-۲۸ تا ت-۳۵)
شکل اطلاعرسانی
۱۹-چنانچه به قضاوت حرفهای حسابرس، اطلاعرسانی شفاهی به ارکان راهبری کافی نباشد، حسابرس باید یافتههای عمده حاصل از حسابرسی را به صورت کتبی به ارکان راهبری اطلاع دهد. اطلاعرسانی کتبی همه موضوعاتی که در جریان حسابرسی مشخص شده است، ضروری نیست. (رک: بندهای ت-۳۶ و ت-۳۷)
۲۰-حسابرس باید در مورد استقلال خود، هنگامی اطلاعرسانی کتبی انجام دهد که طبق بند ۱۷ ملزم به انجام این کار باشد.
زمانبندی اطلاعرسانی
۲۱-اطلاعرسانی حسابرس به ارکان راهبری باید به موقع انجام شود. (رک: بندهای ت-۳۸ و ت-۳۹)
کفایت فراینداطلاعرسانی
۲۲-حسابرس باید ارزیابی کند که آیا اطلاعرسانی دو سویه بین حسابرس و ارکان راهبری برای مقاصد حسابرسی، کافی است یا خیر. اگر این اطلاعرسانی کافی نباشد، حسابرس باید اثر آن را (در صورت وجود) بر ارزیابی خود از خطرهای تحریف با اهمیت و امکان کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب ارزیابی کند، و براساس آن اقدام مناسب را انجام دهد. (رک: بندهای ت-۴۰ تا ت-۴۲)
مستندسازی
۲۳-هرگاه اطلاعرسانی موضوعاتی که طبق این استاندارد الزامی شده است، به طور شفاهی انجام شود، حسابرس باید آن موضوعات، زمان اطلاعرسانی، و مخاطبان اطلاعرسانی را مستند کند. در مواردی که موضوعات به صورت کتبی اطلاعرسانی شده است، حسابرس باید نسخهای از آن را به عنوان بخشی از مستندات حسابرسی نگهداری کند.
(رک: بند ت-۴۳)
توضیحات کاربردی
ارکان راهبری (رک: بند ۱۱)
ت-۱-ساختارهای راهبری از یک واحد تجاری به واحد تجاری دیگر و از کشوری به کشور دیگر تفاوت دارد، و به عوامل مختلفی از قبیل محیط قانونی و فرهنگی کشور و اندازه و ساختار مالکیت واحدهای تجاری بستگی دارد. برای مثال:
-در برخی کشورها، هیئت نظارتی وجود دارد که همه یا اکثریت اعضای آن مسئولیت اجرایی ندارند و از نظر قانونی از مدیران اجرایی مجزا است (ساختار دو هیئتی). در برخی کشورهای دیگر، وظایف نظارتی و اجرایی از جمله مسئولیتهای یک هیئت واحد است (ساختار تک هیئتی).
-در برخی واحدهای تجاری، ارکان راهبری دارای موقعیتهایی هستند که بخش لاینفک ساختار قانونی واحد تجاری محسوب میشود، مانند اعضای هیئت مدیره شرکت. در سایر واحدها مثل برخی واحدهای دولتی، یک هیئت منفک از آن واحد مسئولیت راهبری را به عهده دارد.
-در برخی موارد، بعضی یا همه اعضای ارکان راهبری در اداره واحد تجاری مسئولیت اجرایی دارند. در سایر موارد، اعضای ارکان راهبری متفاوت از مدیران اجرایی هستند.
-در برخی موارد، ارکان راهبری مسئول تصویب صورتهای مالی است (در سایر موارد این مسئولیت به عهده مدیران اجرایی است).
ت-۲-در بیشتر واحدهای تجاری، راهبری مسئولیت جمعی یک هیئت راهبری، نظیر هیئت مدیره، هیئت نظارت، شرکا، مالکان، شورای راهبری، هیئت امنا، یا اشخاص مشابه است. اما در برخی واحدهای تجاری کوچکتر، مسئول راهبری ممکن است یک شخص باشد. در مواردی که راهبری یک مسئولیت جمعی است، ممکن است زیرمجموعههای ارکان راهبری نظیر کمیته حسابرسی یا حتی یک فرد، وظیفه انجام کار خاصی را برای کمک به هیئت راهبری در ایفای مسئولیتهایشان بر عهده بگیرد. متقابلاً یک زیرمجموعه یا یک فرد بخصوص، ممکن است مسئولیتهای قانونی مشخصی داشته باشد که متفاوت از وظایف رکن راهبری باشد.
ت-۳-در برخی موارد ممکن است تشخیص رکن راهبری برای اطلاعرسانی توسط حسابرس مشکل باشد. در چنین مواردی، حسابرس ممکن است با صاحبکـار مذاکـره و توافق کند که به چه شخص یا اشخاصـی باید اطلاعرسانی کند. شناخت حسابرس از ساختار و فرایندهای راهبری واحد تجاری طبق استاندارد ۳۱۵(۲)، در تصمیمگیری برای تشخیص این اشخاص، مفید است. شخص یا اشخاصی که باید به آنها اطلاعرسانی شود، با توجه به موضوع اطلاعرسانی، ممکن است متفاوت باشد.
ت-۴-استاندارد ۶۰۰ شامل موضوعات خاصی است که توسط حسابرسان گروه باید به ارکان راهبری اطلاعرسانی شود(۳). هنگامی که واحد تجاری بخشی از یک گروه است، شخص یا اشخاص مناسبی که حسابرس بخش باید به آنها اطلاعرسانی کند، به شرایط کار و موضوعی که باید اطلاعرسانی شود، بستگی دارد. در برخی موارد، چندین بخش ممکن است فعالیتهای تجاری یکسانی را در یک سیستم کنترلهای داخلی یکسان و با استفاده از عملیات حسابداری مشابه انجام دهند. در مواردی که ارکان راهبری این بخشها مشترک هستند (برای نمونه، وجود هیئت مدیره مشترک)، اطلاعرسانی همزمان مربوط به این بخشها میتواند از دوبارهکاری جلوگیری کند.
اطلاعرسانی به زیرمجموعهای از ارکان راهبری (رک: بند ۱۲)
ت-۵-حسابرس هنگام اطلاعرسانی به زیرمجموعهای از ارکان راهبری ممکن است موضوعاتی نظیر موارد زیر را مورد توجه قرار دهد:
-مسئولیتهای آن زیرمجموعه و رکن راهبری.
-ماهیت موضوعی که باید اطلاعرسانی شود.
-الزامات قانونی یا مقرراتی مربوط.
-اینکه آیا آن زیرمجموعه اختیار انجام اقدام براساس اطلاعات دریافتی را دارد، و میتواند توضیحات و اطلاعات بیشتری را که حسابرس نیاز دارد، فراهم آورد یا خیر.
ت-۶-حسابرس هنگام تصمیمگیری در مورد اینکه آیا نیازی به اطلاعرسانی موضوعات (به صورت کامل یا خلاصه) به رکن راهبری نیز وجود دارد یا خیر، ممکن است میزان اثربخشی و مناسب بودن اطلاعرسانی موضوعات مربوط توسط زیرمجموعهها به رکن راهبـری را ارزیابی کند. حسابرس ممکن است در قرارداد حسابرسی تصریح کند که حق اطلاعرسانی مستقیم به رکن راهبری را حفظ میکند، مگر اینکه طبق قانون یا مقررات از این کار منع شده باشد.
ت-۷-کمیتههای حسابرسی (یا گروههای زیرمجموعه مشابه با نامهای مختلف) در بسیاری از کشورها وجود دارد. اگرچه وظایف و اختیارات آنها متفاوت است، اطلاعرسانیهای حسابرس به کمیته حسابرسی (در صورت وجود) بخش مهمی از اطلاعرسانی حسابرس به ارکان راهبری محسوب میشود. طبق اصول راهبری مناسب:
-حسابرس به طور منظم در جلسات کمیته حسابرسی دعوت خواهد شد.
-رئیس کمیته حسابرسی و در صورت لزوم، سایر اعضای کمیته حسابرسی، به طور ادواری با حسابرس در ارتباط خواهند بود.
-کمیته حسابرسی بدون حضور مدیران اجرایی، حداقل سالی یکبار با حسابرس جلسه خواهند داشت.
مسئولیت اجرایی همه اعضای ارکان راهبری در اداره واحد تجاری (رک: بند ۱۳)
ت-۸-در مواردیکه، همه ارکان راهبری در اداره واحد تجاری مسئولیت اجرایی دارند، بکارگیری الزامات اطلاعرسانی با تعدیلاتی همراه است. در چنین مواردی، ممکن است اطلاعرسانی به شخص یا اشخاص دارای مسئولیتهای اجرایی، به حد کافی منجر به آگاهی همه افرادی نگردد که در غیر اینصورت حسابرس باید باتوجه به جایگاه راهبری آنها، به آنها اطلاعرسانی میکرد. برای مثال، در شرکتی که همه اعضای هیئت مدیره در اداره واحد تجاری مسئولیت اجرایی دارند، برخی از اعضای هیئت مدیره (نظیر مسئول بازاریابی)، ممکن است از موضوعات عمده مذاکره شده با دیگر اعضای هیئت مدیره (نظیر مسئول تهیه صورتهای مالی) آگاه نباشند.
موضوعاتی که باید اطلاعرسانی شود
مسئولیتهای حسابرس در رابطه با حسابرسی صورتهای مالی (رک: بند ۱۴)
ت-۹-مسئولیتهای حسابرس در رابطه با حسابرسی صورتهای مالی، اغلب در قرارداد حسابرسی ذکر میشود. ارائه نسخهای از قرارداد حسابرسی (یا سایر توافقنامههای مربوط)، به ارکان راهبری ممکن است شیوه مناسبی برای اطلاعرسانی به آنها در مورد موضوعاتی نظیر موارد زیر باشد:
-مسئولیت حسابرس برای انجام حسابرسی طبق استانداردهای حسابرسی، که هدف آن اظهارنظر نسبت به صورتهای مالی است. بنابراین، موضوعاتی که طبق استانداردهای حسابرسی اطلاعرسانی آنها الزامی است، شامل موضوعات عمده حاصل از حسابرسی صورتهای مالی است که در نظارت بر فرآیند گزارشگری مالی به ارکان راهبری مربوط میشود.
-این واقعیت که استانداردهای حسابرسی، حسابرس را ملزم به طراحی روشهایی برای تشخیص موضوعات تکمیلی جهت اطلاعرسانی به ارکان راهبری، نکرده است.
-در صورت لزوم، مسئولیت حسابرس درخصوص اطلاعرسانی موضوعات خاص الزامی شده طبق قانون یا مقررات، توافق با واحد تجاری یا سایر الزامات حاکم بر کار حسابرسی.
ت-۱۰-ممکن است طبق قوانین یا مقررات، توافق با واحد تجاری یا سایر الزامات حاکم بر کار حسابرسی، اطلاعرسانی به ارکان راهبری گستردهتر باشد.
دامنه و برنامه زمانبندی حسابرسی (رک: بند ۱۵)
ت-۱۱-اطلاعرسانی در مورد کلیات برنامه زمانبندی و دامنه حسابرسی ممکن است:
الف-به ارکان راهبری در شناخت بهتر پیامدهای کار حسابرسی، مذاکره با حسابرس در مورد مباحث خطر و مفهوم اهمیت، و تشخیص حوزههای نیازمند اجرای روشهای بیشتر توسط حسابرس، کمک کند، و
ب-به حسابرس برای شناخت بهتر واحد تجاری و محیط آن کمک کند.
ت-۱۲-هنگام اطلاعرسانی به ارکان راهبری درباره کلیات برنامه زمانبندی و دامنه موردنظر حسابرسی باید مراقبت لازم به عمل آید، بهگونهای که لطمهای به اثربخشی حسابرسی وارد نشود، بهخصوص در مواردی که برخی یا همه اعضای ارکان راهبری مسئولیت اجرایی دارند. برای مثال، اطلاعرسانی ماهیت و زمانبندی روشهای حسابرسی تفصیلی، ممکن است با افزایش بیش از حد قابلیت پیشبینی این روشها، اثربخشی آنها را کاهش دهد.
ت-۱۳-موضوعاتی که باید اطلاعرسانی شود ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-نحوه برخورد حسابرس با خطرهای عمده تحریف با اهمیت ناشی از تقلب یا اشتباه.
-رویکرد حسابرس درخصوص کنترلهای داخلی مربوط به حسابرسی.
-کاربرد مفهوم اهمیت در کار حسابرسی(۴).
ت-۱۴-سایر موضوعات مربوط به برنامهریزی که ممکن است مذاکره با ارکان راهبری درباره آنها مناسب باشد شامل موارد زیر است:
-در مواردی که واحد تجاری دارای واحد حسابرسی داخلی است، میزان استفاده حسابرس از کار حسابرس داخلی، و نحوه همکاری سازنده و مکمل حسابرسان داخلی و مستقل با هم.
-دیدگاههای ارکان راهبری در موارد زیر:
جهت کسب اطلاعات بیشتر با ثبت شرکت ارشیا تماس حاصل فرمایید
موضوع : مقالات