تفاوت در نحوه ی ثبت دارایی های ثابت:

در حسابداری بازرگانی:

اموال، ماشین آلات و تجهیزات تحت عنوان دارایی های ثابت و به بهای تمام شده و استهلاک آنها در حساب های مربوط ثبت می گردد.

در حسابداری دولتی:

بهای تمام شده ی اموال، ماشین آلات و تجهیزات، معمولاً در حساب های ترازنامه ای دارایی های ثابت منعکس نمی شوند.

 

فعالیت های مالی مربوط به دارایی های ثابت یکی از مسایل و مشکلات اساسی حسابداری دولتی است.

دلایل:

1)      قوانین مالی متفاوت در کشورهای مختلف

2)      اختلاف عقاید میان حسابداران دولتی و مجامع حرفه ای حسابداری

 

 

 

 

 

تقسیم بندی مبحث دارایی های ثابت عمومی:

 

الف) قبل از بیانیه ی 34 هیأت استانداردهای حسابداری دولتی سال 1999

 

ب) بعد از بیانیه ی 34 هیأت استانداردهای حسابداری دولتی سال 1999

 

 

دارایی های ثابت عمومی قبل از بیانیه ی 34:

 

 

در شرایط عادی فقط حساب های مستقل انتفاعی و خدمات و تدارکات داخلی، اموال، ماشین آلات و تجهیزات مورد استفاده در عملیات خود را در دفاتر ثبت می کنند. حساب های مستقل امانی نیز که دارایی ها را به منظور کسب سود به کار می برند اموال، ماشین آلات و تجهیزات را در دفاتر خود به ثبت می رسانند. سایر حساب های مستقل فقط منابع مالی را در دفاتر ثبت می کنند. بنابراین اموال، ماشین آلات و تجهیزات تحصیل شده به وسیله ی حساب های مستقل عمومی، درآمد اختصاصی و پروژه های سرمایه ای از طریق ایجاد گروه حساب دارایی های ثابت عمومی تحت کنترل حسابداری قرار می گیرند.

 

دارایی های ثابت عمومی را می توان دسته ای از دارایی ها فرض کرد که به طور خاص در عملیات هیچ یک از حساب های مستقل به کار نرفته و متعلق به هیچ یک از حساب های مستقل نیست.

 

   در گذشته گاهی دارایی های ثابت عمومی و بدهی های بلند مدت عمومی تحت سرفصل مشترک «حساب مستقل سرمایه ای» یا «حساب مستقل اموال عمومی» ارایه می شد اما در حال حاضر این روش پیشنهاد نمی شود.

 

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با ثبت شرکت ارشیا تماس حاصل فرمایید

 

موضوع : مقالات