ثبت محدود- ثبت تعاونی- تغییرات - ثبت شرکت –تغییرات خاص –تغییرات محدود – صورتجلسات – پلمپ دفاتر
کمترین هزینه و هدیه ویژه و فروشگاه اینترنتی طراحی سایت

 

تحلیل تحلیلگران مالی

 

مقدمه

حسابداران و حسابرسان، به طور معمول سرمایه گذاران را مخاطبین گزارشگری مالی قلمداد می کنند. در عمل، درک گزارشهای مالی به سطحی از مهارت نیاز دارد که غالباً سرمایه گذاران از آن بهره کافی ندارند و تحلیلگران مالی با تفسیر و توضیح گزارشهای مالی و گزارشگری مالی برای آنان، این خلاء را پر می کنند. تحلیلگران مالی همچنین در تهیه اطلاعات مالی سودمند که خارج از حدود رسیدگی حسابرسی سنتی صورتهای مالی است، با حسابرسان رقابت می کنند. از آنجا که حسابرسان در پی ارتقای نقش خود به عنوان اعتبار دهندگان به اطلاعات مالی اند، این رقابت باز هم افزایش خواهد یافت.

 

نقش تحلیگران مالی

نقش تحلیلگران مالی به عنوان استفاده کنندگان و انتقال دهندگان اطلاعات مالی، به شکل گسترده ای توسط جوامع حرفه ای حسابداری شناسایی شده و در روند تدوین استانداردهای حسابداری در دنیا نیز مورد توجه قرار گرفته است. موسساتی که خدمات تجزیه و تحلیل مالی را ارائه می کنند و جوامع حرفه‌ای تحلیلگران به طور منظم، در مورد استانداردهای جدید پیشنهادی، اظهار نظر می کنند، به نحوی که انجمن تحلیگران مالی کانادا دارای حق انتخاب یکی از اعضای هیئت استانداردهای حسابداری انجمن حسابداران خبره کاناداست و کمیته استانداردهای بین المللی حسابداری و هیئت امنای انجمن استانداردهای حسابداری آمریکا نیز نمایندگانی در جامعه تحلیگران دارند.

مشارکت تحلیگران در تدوین استانداردهای حسابداری، تایید کننده نقش سنتی آنها به عنوان استفاده کنندگان اطلاعات مالی است. تحلیگران به عنوان عامل انتقال اطلاعات مالی، امتیازاتی را برای شرکتهای تحت پوشش خود ایجاد می کنند. براساس یک تئوری نوین در مورد افشای اطلاعات، شرکتهایی که از پوشش تجزیه وتحلیل وسیعتری برخوردارند. با ارزشترند، چون وجود گروه بیشتری از تحلیگران، آگاهی بیشتری را در مورد فرصتهای سرمایه گذاری در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهد. تحقیقات تجربی موید این است که شرکتهایی که بیشتر مورد تجزیه و تحلیل مالی تحلیگران قرار می‌گیرند هزینه های  تجاری کمتری متحمل می شوند؛ اما در صورتی که پوشش بررسی تحلیلگران کاهش یابد، سیاستهای مناسب افشا در شرکتها تنها موجب کاهش هزینه های مالی می گردد.

 

پیشبینی اطلاعات

نمونه بارز کاربرد اطلاعات مالی از سوی تحلیلگران (و بیشترین موردی که در گزارش تحلیلگران می‌آید) پیشبینی درآمدهاست. تحلیلگران، درآمد آینده شرکتها را به عنوان یکی از عوامل مربوط برای توصیه درباره سرمایه گذاری و شاخص سنجش عملکرد مورد توجه قرار می دهند. تحلیگران، در پیشبینی درآمد منطقاً‌ صاحبنظر و ماهرند و این عمل را بهتر از مدلهای زمانی که به این منظور تهیه می شود، انجام می‌دهند، زیرا:

الف – منابع اطلاعاتی گسترده تری را نسبت به مدلهای زمانی که نوعاً به سوابق درآمد توجه می کنند، در اختیار دارند.

ب- تحلیلگران می توانند پیشبینیهای خود را به شکلی پویا، با اطلاعات جدید، مانند اطلاعات تغییر در ماهیت جریان درآمدها، تطبیق دهند. در حالی که مدلهای زمانی به آینده، با شبیه سازی گذشته و به شکل قالبی استناد می کنند.

 به رغم پیشبینیهای ممتاز و دقیق، برآورده های تحلیلگران در معرض عارضه شناخته شده تمایل به زیاد جلوه دادن سود قرار دارد. دلایل این امر هنوز ریشه یابی نشده است. اما محققان و نشریات مالی، ارتباط با بانکهای سرمایه گذاری و یا نیاز به ایجاد روابط خوب با مدیریت را به عنوان محرکهای احتمالی ذکر کرده اند. این موضوع که ارتباط با بانکهای سرمایه گذاری، چگونه تحلیگران را وادار به زیاد جلوه دادن سود می کند، مشخص نیست، اما شواهد مشخص وجود دارد که هنگامی که تحلیلگران از طریق بانکهای سرمایه گذاری ارتباطی با شرکت مورد نظر داشته باشد، توصیه برای سرمایه گذاری افزایش می‌یابد. با این حال به نظر می رسد که تحلیگران درصددند که این وضعیت را اصلاح کنند. آنها دریافت شرکت را کاهش می دهند و برای دریافت اطلاعات به منابعی اتکا می کنند که به نظر می رسد استقلال بیشتری دارند.

 

تهیه اطلاعات گوناگون

ارتباط تحلیلگران با صورتهای مالی فراتر از پیشبینی درآمد است. آنها از صورتهای مالی حسابرسی شده اطلاعات گوناگونی را برای پشتیبانی و مستندسازی پیشبینیها و توصیه های مربوط به سرمایه گذاری، استخراج می کنند. به عنوان مثال، به منظور اطمینان از حصول درآمد واین که سرمایه گذاران می توانند به طور منطقی انتظار ثبات درآمد در سطح جاری را درآینده داشته باشند، تحلیگران نشانه های بنیادی و نمودگرهایی را که مبنای تهیه اطلاعات صورتهای مالی است به کار می برند. تحقیقات نشان داده است عواملی مانند کارایی نیروی کار، افزایش موجودیها یا هزینه های اداری و روند تغییرات فروش، از عوامل موثر در تعیین درآمد واقعی و پیشبینیهای تحلیلگران است.

همچنین تحقیقات در رابطه با شیوه نگارش گزارشهای تهیه شده توسط تحلیلگران نشان می دهد که آنها از میان اطلاعات ترازنامه، سود و زیان و صورت جریان نقد، بیشتر به اطلاعات صورت سود و زیان توجه دارند. این امر به دلیل اولویت پیشبینی درآمد در گزارشها و به دلیل تاکید بر سود و زیان در استانداردهای حسابداری ایالات متحد است. تحلیلگران تلاش می کنند میان اقلام عملیاتی و غیر عملیاتی تمایز قائل شوند. آنها همچنین حسابداری سنتی (محافظه کارانه) را به حسابداری نوین (اصلاحگرا) ترجیح می‌دهند. در نهایت هر چند کمتر از نیمی از اطلاعاتی که تحلیلگران در گزارشهای خود ذکر می کنند، از صورتهای مالی حسابرسی شده به دست می‌آید، اما آنها سایر اطلاعات حسابرسی نشده از قبیل نقل قولها و پیشبینیهایی که در گزارش سالانه می آید (از قبیل مباحث و تجزیه و تحلیلهای مدیریت) را نیز به همان اندازه صورتهای مالی حسابرسی شده، مورد استفاده قرار می دهند. آنها همچنین اطلاعات دریافت شده از گروههای تجاری رقیب، آمارهای ملی و سایر منابع خارج از شرکت را نیز به کار می گیرند.

تئوریهای نوین، نقش حسابداری را توانایی تهیه اطلاعات مربوط و درخور اطمینان برای تصمیمگیری سرمایه گذاران تعریف می کند. بحث و استدلال درباره استانداردها و روشهای جدید حسابداری معمولاً حول محور نیاز سرمایه گذاران به اطلاعات می چرخد. هنگامی که شرکتها به معاملات پیچیده تر که بر ارزش (سهام) آنها تاثیر می گذارد می پردازند، ناکافی بودن روشهای موجود افشای اطلاعات برای رفع نیاز سرمایه گذاران آشکارتر می شود. تحلیلگران بخشی از نارساییهای مربوط به افشای معاملات را از طریق تکمیل و یا تشریح اطلاعات مندرج در صورتهای مالی جبران می کنند.

به عنوان مثال، تحلیگران اطلاعاتی درباره فناوری و تحقیقات انجام شده درباره محصول جدید، نیاز بازار، فرصتهای توسعه و رقابت تهیه می کنند که بروشنی بر تصمیمگیری سرمایه گذاران موثر خواهد بود. آنها برای تهیه این اطلاعات به منابع گوناگون از قبیل گروههای تجاری، درخواستهای ثبت حق امتیاز و روشهایی مانند تجزیه و تحلیل وضعیت رقیبان و پیشبینی تقاضا مراجع می کنند که این اطلاعات خارج از محدوده روشهای حسابداری سنتی قرار می گیرد. آنها همچنین اطلاعات افشا شده در صورتهای مالی را به منظور ارتقای کیفیت اطلاعات ارائه شده دوباره بررسی می‌کنند. یک مثال معمول از موضوع اخیر که با اصول متداول حسابداری تطابق ندارد، تهیه جریان نقد آزاد یا جریان نقد هر سهم است. تحلیلگران، تنها مصرف کنندگان یا هدایت کنندگان اطلاعات تهیه شده به وسیله حسابداران نیستند، بلکه به عنوان تهیه کنندگان اطلاعات بهنگام و مربوط درباره ارزش سهام شرکتها با حسابداران رقابت می کنند.

نقش اجتماعی تحلیلگران مالی

تحقیقات دانشگاهی نقش اضافی دیگری را برای تحلیلگران به عنوان تهیه کنندگان اطلاعات، آشکار می کند. یکی از نظریات دانشگاهی درباره نقش اجتماعی تحلیلگران این است که آنها از طریق تهیه اطلاعات در مورد این که آیا رفتار ( عملکرد) مدیریت با منافع سهامداران سازگار هست یا نه، مدیران را نظارت می کنند. طبق این نظریه تحلیلگران در کاهش نیروهایی که باید در نتیجه تفکیک مالکیت، در قالب شرکتها و به منظور نظارت مستمر بر عملکرد مدیریت به کار گرفته شود، کمک می کنند، نقش تحلیلگران از این نظر با نقشی که براساس تئوریهای سنتی برای گزارشگری و حسابرسی مالی تعریف شده (تهیه اطلاعات درباره چگونگی مراقبت مدیریت از اموال صاحبان سهام) تطابق دارد و یکسان به نظر می رسد.

 

تحلیلگران و حسابداران

از آنجا که حسابداران برای توسعه خدمات خود، بویژه در زمینه خدمات اطمینان بخشی، نهایت تلاش خود را به کار می برند، احتمالاً بررسی فعالیتهای رقیبانشان در تهیه اطلاعات می تواند برای آنها مفید باشد. در حالی که محققان در تلاشند تا به اندازه گیری میزان واکنش سرمایه گذاران به عملکرد حسابرسان بپردازند، اما دریافتن نشانه های مشخصی از عکس العمل سرمایه گذاران نسبت به فعالیتهای تحلیلگران، هیچگونه مشکلی ندارند. هر چند اهداف تحلیلگران مالی و خدمات حسابداران و حسابرسان سنتی شباهتهای بسیار با هم دارند اما تفاوتهای ساختاری مهم در چگونگی عملکرد حسابداران و تحلیلگران، احتمالاً در توانایی تحلیلگران در تهیه اطلاعات اضافی جهت سرمایه گذاران تحقق می یابد.

 

تفاوتهای گزارش حسابرس با گزارش تحلیلگر مالی

نخستین وجه تمایز بین گزارشهای رایج حسابرسان و گزارش تحلیلگران مالی، الزاماتی است که برای هر کدام از آنها وجود دارد. هر شرکتی باید به طور منظم به ارائه صورتهای مالی حسابرسی شده که مطابق با استانداردهای حسابدارای تهیه و طبق استانداردهای حسابرسی، رسیدگی شده بپردازد. در عمل نیز کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس دارای صورتهای مالی حسابرسی شده هستند. مدیران، با اطلاع از این که نداشتن تصورتهای مالی حسابرسی شده برای این شرکتها به معنای حذف آنها از فهرست شرکتهای پذیرفته شده در بورس است، به دریافت گزارش حسابرسی از حسابرسان با هر هزینه های دست می‌زنند. این ظاهراً بدین معناست که اطلاعات مالی کافی از حسابرسی به دست نمی آید و تمام شرکتهای پذیرفته شده در بورس چه بخواهند و چه نخواهند باید حسابرسی شوند. در مقابل، تعداد زیاد از شرکتهای پذیرفته شده در بورس و نزدیک به 40 تا 50 درصد آنها از تحلیلگران مالی استفاده نمی کنند. و هیچ مرجع یا الزام قانونی و سازمانی از شرکتها نمی خواهد که از خدمات تحلیگران مالی استفاده کنند. تحلیلگران هنگامی که خود دارای انگیزه باشند نسبت به تهیه گزارش اقدام می کنند. این امر به تحلیلگران امکان می دهد تا به شکلی که خود تمایل دارند به گزینش شرکتهای خاص برای اطلاع رسانی بپردازند و سایر شرکتها را نادیده بگیرند. معمولاً‌شرکتهایی که فاقد پوشش تحلیلگری هستند، به کاهش عملکرد در سال آینده گرایش دارند، در حالی که شرکتهای تازه برگزیده شده به وسیله تحلیلگران، به افزایش عملکرد تمایل دارند. تحلیلگران طی یک دوره چهارساله تقریباً نزدیک به 25 تا 30 درصد شرکتهای انتخاب شده را حذف و شرکتهای جدیدی را جایگزین آنها کرده اند. توانایی تحلیلگران در انتخاب شرکتها جهت بررسی، همراه با برتری انتخاب شرکتهایی که به عقیده آنها در آینده عملکرد مطلوبی خواهند داشت، موجب ارزشمند بودن گزینش تحلیلگران می شود. دومین وجه افتراق بین خدمات معمول حسابرسان و تحلیلگران مالی، روش پرداخت حق الزحمه است. گرچه سهامداران حق‌الزحمه خدمات حسابرسی را می پردازند چون نهایتاً از محل منابع شرکت پرداخت می شود، اما در کلیه موارد، مدیریت حسابرسان را انتخاب و حق الزحمه را تعیین می کند. و با این که موسسات حسابرسی می توانند مشتریان را نپذیرند، گردش مشتریان تازه پذیرش شده به وسیله مشتریان را نپذیرند، گردش مشتریان تازه پذیرش شده به وسیله موسسات حسابرسی، کم است. در مقابل، تحلیلگران شرکتها را با تنوع بیشتری انتخاب می کنند و افراد سرمایه گذار حق الزحمه گزارشهای آنان را می پردازند. این پرداخت یا به شکل غیر مستقیم از طریق پرداخت حق الزحمه کارگزاران یا به شکل مستقیم از طریق حق الشتراک خبرنامه های تحقیقی صورت می گیرد. تفاوت عمده این است که مدیریت (شرکتها) هیچ‌گونه دخل و تصرفی در این که آیا شرکت، تحت پوشش تجزیه و تحلیل قرار می گیرد یا خیر و نوع پوشش و این که کدام سرمایه گذار حق الزحمه را می پردازد، ندارد. نقطه قوتی که در تفاوت دوش پرداخت وجود دارد، می تواند اساسی باشد. گر چه در تحقیقات به پیامد تفاوتها اشاره نشده است، اما تمایل عامه برای اتکای به اطلاعات مطمئن شبیه به ادعاهای مطرح شده در آگهیهای تبلیغاتی است. اگر موسسه آزمایش کننده محصول به وسیله تولید کننده انتخاب و هزینه های آزمایش محصول نیز توسط تولید کننده پرداخت شده باشد، ادعای برتری محصول تا چه اندازه پذیرفتنی است؟ طبقه بندی کیفیت کالا از طرف آزمایشگاهها و مراکز تحقیقاتی مستقل، از اعتبار و دقت بیشتری برخوردار است چون مراکز مستقل موضوع و چگونگی بررسی را بر مبنای درک و خواسته مصرف کننده انتخاب می‌کنند و انجام می دهند. سرمایه گذاران به دلیل آگاهی از استقلال تحلیلگران از بانکهای سرمایه گذار، گزارشهای آنان را درخور استفاده تلقی می کنند. تفاوت سومی که ارزش کار تحلیلگران را افزایش می دهد، تمایل آنها به تهیه ارزیابیهایی فراتر از صرف گواهی رعایت حداقل موارد ضروری است. اظهار نظر حسابرسان، صرفاً بیانگر میزان تطابق صورتهای مالی با استانداردهای رایج حسابداری است. در مقابل تحلیلگران مناسب بودن روش گزارشگری را نیز با توجه به شرایط خاص اقتصادی شرکت مورد ارزیابی قرار می دهند. آنها به طور مکرر آمار و ارقام جایگزین و تعدیل شده ای را که به عقیده آنان اطلاعات بیشتری را می رساند، تهیه می کنند.

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با ایمیل info@arshiyagroup.ir تماس حاصل فرمایید و یا به شماره 500011008069819 پیامک ارسال فرمایید

 

موضوع : مقالات