پذيرش کـار

10. حسابرس‌ پیش‌ از پذيرش‌ کار رسیدگی به‌ اطلاعات‌ مالي‌ آتي‌، لازم است ازجمله به موارد زير توجه کند:

·      استفاده‌ مورد نظر از اطلاعات‌.

·      نشر‌ عمومي‌ يا محدود اطلاعات‌.

·      ماهيت‌ مفروضات (یعنی این که مفروضات، بهترین براورد است یا ذهنی).

·      جزئيات‌ قابل درج در اطلاعات.

·      دوره‌ تحت‌ پوشش‌ اطلاعات‌.

11. هنگامي‌ كه‌ مفروضات‌، كاملا  غير واقع‌بينانه‌ است‌ يا حسابرس‌ براين‌ باور است‌ كه‌ اطلاعات‌ مالي‌ آتي‌ براي‌ استفاده مورد نظر نامناسب‌ است،  وي‌ بايد از پذیرش کار خودداری یا از آن کناره‌گیری کند.

12. حسابرس  و صاحبکار باید در‌مورد شرایط کار توافق کنند. تنظیم قرارداد پیش از شروع کار، به نفع صاحبکار و حسابرس است؛ زیرا،  از هرگونه برداشت نادرست درباره کار،  جلوگیری می‌کند. چنین قراردادی، موضوعات مندرج در بند 10 بالا و مسئولیتهای مدیریت درباره مفروضات و ارائه کلیه اطلاعات مربوط و داده‌های زیربنای مفروضات به حسابرس را مشخص می‌کند.

شناخت‌ فعاليت‌ واحد  مورد رسیدگی‌

13. حسابرس برای ارزیابی این که همه مفروضات عمده لازم جهت تهیه اطلاعات مالی آتی تعیین شده است باید شناخت کافی از فعالیت واحد مورد رسیدگی کسب کند. حسابرس لازم  است با ارزیابی موضوعاتی چون موارد زیر، با فرایند تهیه اطلاعات مالی آتی توسط واحد مورد رسیدگی نیز آشنا شود :

·      كنترلهاي‌ داخلي حاکم بر سيستم‌ مورد استفاده‌ برای تهيه‌ اطلاعات‌ مالي‌ آتي‌ و میزان تخصص و تجربه تهیه‌کنندگان‌ آن‌ اطلاعات‌.

·      ماهيت‌ مستندات‌ تهيه‌ شده‌ توسط‌ واحد مورد رسيدگي‌ براي‌ پشتيباني‌ از مفروضات مديريت‌.

·      ميزان‌ استفاده‌ از تکنیکهای‌ آماري‌ و  رياضي‌ و برنامه‌های رايانه‌ای‌‌.

·      شيوه‌هاي‌ مورد استفاده‌ در تعیین‌ و بكارگيري‌ مفروضات‌.

·      میزان دقت‌ اطلاعات‌ مالي‌ آتي‌ تهيه‌ شده‌ در دوره‌هاي‌ قبل‌ و دلايل‌ مغايرات‌ عمده‌.

 

 14. حسابرس‌ بايد ميزان‌ توجيه‌پذيري‌ اتکا براطلاعات‌ مالي‌ تاریخی‌ واحد مورد رسیدگی را  ارزیابی کند . حسابرس‌ به‌منظور ارزيابي‌ اين‌كه‌ اطلاعات‌ مالي‌ آتي‌ برمبنايي‌ يكنواخت‌ با اطلاعات‌ مالي‌ تاريخي‌ تهيه‌ شده‌ است‌ و همچنین دستیابی به یک معیار مبتنی ‌بر اطلاعات مالی تاریخی برای ارزیابی مفروضات مدیریت، به شناخت از اطلاعات مالی تاریخی واحد مورد رسیدگی نیاز دارد. برای مثال، حسابرس لازم است مشخص کند که آیا اطلاعات تاریخی مربوط، حسابرسی یا بررسی اجمالی گردیده و در تهیه آنها از استانداردهای حسابداری استفاده شده است یا خیر.

 15. چنانچه‌ گزارش‌ حسابرسي‌ يا بررسي‌ اجمالي‌ درباره اطلاعات‌ مالي‌ تاريخي‌ دوره‌ قبل‌، حاوی نظری غیر از نظر مقبول بوده يا واحد مورد رسيدگي‌ در مرحله‌ تاسيس‌ باشد،  حسابرس‌ واقعيتهاي‌ پيرامونی‌ و تاثير آن را ‌بر رسیدگی‌ به اطلاعات‌ مالي‌ آتي،‌ مورد توجه‌ قرار مي‌دهد.

 دوره‌ تحت‌ پوشش‌

16. حسابرس‌ بايد دوره‌ زماني‌ تحت‌ پوشش‌ اطلاعات‌ مالي‌ آتي‌ را مورد توجه‌ قرار دهد.  از آنجا‌ كه‌ هرچه‌ طول ‌دوره‌ بیشتر باشد، جنبه‌های نظری مفروضات افزایش می‌یابد، پس با طولانی‌تر شدن دوره، توانایی مدیریت برای تعیین مفروضات بهترین براورد کاهش می‌یابد. به هر حال، این دوره نمی‌تواند طولانی‌تر از دوره‌ای باشد که مدیریت، مبانی معقولی برای مفروضات خود دارد. برخی از عواملی که حسابرس در ارزیابی دوره زمانی تحت پوشش اطلاعات مالی آتی به آن توجه می‌کند، در زیر می‌آید :

 

·      چرخه‌ عملياتي‌؛ براي‌ مثال‌،  درمورد یک پروژه‌ بلندمدت ساختماني‌،  زمان‌ مورد نياز براي‌ تکمیل پروژه‌ ممكن‌ است‌ دوره‌ تحت‌ پوشش‌ را تعيين‌ كند.

·      میزان اتکاپذيري‌ مفروضات؛  براي‌ مثال‌،  چنانچه‌ واحد مورد رسيدگي‌ محصول‌ جديدي‌ را معرفي‌ مي‌كند،  دوره‌ آتي‌ تحت‌ پوشش‌ مي‌تواند كوتاه‌ و به‌اجزاي‌ كوچکتری‌، مانند هفته‌ و ماه، تبدیل‌ شود.  ازسوي‌ ديگر،  چنانچه‌ تنها فعاليت‌ تجاري‌ واحد مورد رسيدگي‌، داشتن‌ اموال‌ تحت‌ اجاره‌ بلندمدت‌ است‌، يك‌ دوره‌ آتي‌ نسبتا  بلند ممكن‌ است‌ معقول‌ باشد.

·      نياز استفاده‌كنندگان‌؛ براي‌ مثال‌، اطلاعات‌ مالي‌ آتي‌ ممكن‌ است‌ درارتباط‌ با درخواست وام و برای دوره‌ زماني‌ لازم‌ به‌منظور تامین وجوه‌ كافي‌ براي‌ بازپرداخت‌ آن، تهيه‌ شود. ازسوي‌ ديگر، اطلاعات‌ ممكن‌ است‌ براي‌ سرمايه‌گذاران‌ درارتباط‌ با فروش‌ اوراق مشاركت‌، به‌منظور تشريح‌ استفاده‌ موردنظر از وجوه‌ حاصل‌ از فروش‌ آن‌ در دوره‌ آتي‌، تهيه‌ شود.

 روشهاي‌ رسیدگي‌

 17. حسابرس‌ هنگام‌ تعيين‌ ماهيت‌، زمانبندي‌ اجرا و حدود روشهاي‌ رسيدگي‌ بايد موارد زير را مورد توجه‌ قرار دهد:

الف‌- احتمال‌ وجود تحريف‌ عمده‌.

ب‌ - شناخت‌ كسب‌ شده‌ در طول‌ رسيدگيهاي‌ قبلي‌.

پ‌ -   صلاحيت‌ مديريت‌ برای‌ تهيه‌ اطلاعات‌ مالي‌ آتي‌.

ت‌ -   میزان تاثیر قضاوتهای مدیریت در تهیه اطلاعات مالی آتی.

ث‌ -   کفایت واتکاپذیری داده‌های زیربنای اطلاعات مالی آتی.

 

18. حسابرس‌ منبع‌ و اتکاپذیری شواهد پشتوانه‌ مفروضات بهترین ‌براورد مديريت‌ را ارزيابي‌ مي‌كند.  شواهد مناسب‌ و كافي‌ براي‌ پشتیبانی‌ اين‌ مفروضات‌ از منابع‌ داخلي‌ و خارجي‌ کسب می‌شود. این شواهد شامل ‌ارزیابی مفروضات در پرتو‌ اطلاعات‌ تاريخي‌ و مبتني‌ بودن‌ آنها بر‌ برنامه‌هايي‌ است كه‌ در توان‌ واحد مورد رسيدگي‌ می‌باشد.

19. حسابرس ‌درمواردی که از مفروضات ذهني‌ استفاده‌ شده‌ است‌، در نظر داشتن کلیه تبعات عمده  این مفروضات توسط مدیریت را ارزیابی می‌کند. برای مثال، چنانچه پیش‌بینی رشد فروش فراتر از ظرفیت جاری واحد مورد رسیدگی باشد، لازم است اطلاعات مالی آتی شامل سرمایه‌گذاری لازم برای ایجاد ظرفیت اضافی یا مخارج مربوط به راههای جایگزین برای رسیدن به فروش پیش‌بینی شده، مانند پیش‌بینی انعقاد قرارداد دست دوم تولید، باشد.

20. اگرچه‌ کسب شواهد پشتوانه مفروضات ذهنی ضروری نیست، اما لازم است حسابرس درباره سازگاری مفروضات با هدفهای اطلاعات مالی آتی و نبود دلیلی آشکار مبنی‌بر واقع‌بینانه نبودن آن مفروضات، متقاعد شود.

21. حسابرس لازم است نسبت به تهیه مناسب اطلاعات مالی آتی، براساس مفروضـات مدیریت، متقاعد شـود. این کار می‌تواند از طریق انجام کنترلهایی چون محاسبه مجـدد و بررسی سازگاری درونی  انجام شود. ”سازگاری درونی“  یعنی هماهنگی اقدامات مورد نظر مدیریت با یکدیگر و نبود هرگونه ناسازگاری در تعیین مبالغی که براساس متغیرهای مشترک (مانند نرخ سود تضمین شده) براورد شده است.

22. حسابرس لازم است توجه خود را بر زمینه‌هایی متمرکز کند که نسبت به تغییر، بسیار حساس می‌باشد و ممکن است آثار با اهمیتی بر نتایج منعکس در اطلاعات مالی آتی داشته باشد. این موضوع بر میزان شواهد حسابرسی مناسب و همچنین، بر ارزیابی حسابرس از مناسب و کافی‌بودن افشای اطلاعات، اثر می‌گذارد.

23. حسابرس لازم است در موارد رسیدگی به یک یا چند جزء اطلاعات مالی آتی، مانند یکی از صورتهای مالی، روابط متقابل با سایر اجزای مرتبط را نیز مورد توجه قرار دهد.

24. چنانچه بخشی از دوره تحت پوشش اطلاعات مالی آتی سپری شده باشد، حسابرس حدود روشهای لازم برای رسیدگی به اطلاعات مالی تاریخی را مورد توجه قرار می‌دهد. این روشها بسته به شرایط، مثلا مدت سپری شده از دوره اطلاعات مالی آتی، متفاوت خواهد بود.

25. حسابرس باید درباره موارد استفاده اطلاعات مالی آتی، کامل بودن مفروضات عمده مدیریت و پذیرش مسئولیت اطلاعات مالی آتی توسط مدیریت، تاییدیه کتبی از مدیریت دریافت کند.

ارائه و افشا

26. حسابرس هنگام ارزیابی ارائه و افشای اطلاعات مالی آتی، لازم است علاوه‌ بر رعایت هرگونه الزامات خاص قانونی و مقرراتی یا استانداردهای حرفه‌ای مربوط، موارد زیر را نیز مورد توجه قرار دهد :

الف-  آگاه‌کننده بودن اطلاعات مالی آتی و گمراه‌کننده نبودن آن.

ب - افشای روشن رویه‌های حسابداری در یادداشتهای همراه اطلاعات مالی آتی.

پ - کفایت افشای مفروضات مدیریت در یادداشتهای همراه اطلاعات مالی آتی. نوع مفروضات مدیریت (بهترین براورد یا ذهنی) باید به روشنی مشخص شده باشد. چنانچه مفروضات مزبور به زمینه‌های با اهمیتی مربوط باشد که با ابهام زیاد همراه است، ابهامات مزبور و میزان تاثیرپذیری نتایج از این ابهامات نیز باید به‌گونه‌ای کافی افشا شده باشد.

ت - افشای تاریخ تهیه اطلاعات مالی آتی. لازم به توضیح است که مدیریت باید مناسب بودن مفروضات مزبور را به این تاریخ ، تایید کند، حتی اگر اطلاعات مبنای آنها، طی یک دوره زمانی گرداوری شده باشد.

ث - واضح و آشکار بودن مبانی تعیین دامنه و عدم انتخاب دامنه به‌گونه‌ای جانبدارانه یا گمراه‌کننده، در مواردی که نتایج در اطلاعات مالی آتی به صورت دامنه (یعنی، از یک حداقل تا یک حداکثر) ارائه شده است.

ج - افشای هرگونه تغییر در رویه‌های حسابداری از تاریخ آخرین صورتهای مالی تاریخی همراه با دلایل هر تغییر و آثار آن بر اطلاعات مالی آتی.

گزارش رسیدگی به اطلاعات مالی آتی

27. گزارش حسابرس درباره رسیدگی به اطلاعات مالی آتی باید حاوی موارد زیر باشد :

الف- عنوان.

ب - مخاطب.

پ - مشخص کردن اطلاعات مالی آتی.

ت - اشاره به استاندارد حسابرسی مربوط به رسیدگی به اطلاعات مالی آتی.

ث - تصریح این که مسئولیت اطلاعات مالی آتی (شامل مفروضات زیربنای آنها) با مدیریت واحد مورد رسیدگی است.

ج - در صورت نیاز، اشاره به هدفهای اطلاعات مالی آتی و یا هرگونه محدودیت در استفاده از آن.

چ - ارائه اطمینان سلبی درباره این که آیا مفروضات، مبنای معقولی را  برای اطلاعات مالی آتی فراهم می‌کند یا خیر.

ح - اظهار نظر درباره این که آیا اطلاعات مالی آتی،  براساس مفروضات به‌گونه‌ای درست تهیه و طبق استانداردهای حسابداری ارائه شده است یا خیر.

خ - ارائه هشدارهای مناسب درباره قابلیت دستیابی نتایج مندرج در اطلاعات مالی آتی.

د  -   تاریخ گزارش که باید به تاریخ تکمیل اجرای روشهای رسیدگی باشد.

ذ  - نشانی حسابرس.

ر  - نام و امضا.

 

28. گزارش موضوع بند 27 لازم است موارد زیر را در بر گیرد :

·      تصریح این که آیا حسابرس براساس رسیدگی به شواهد پشتوانه مفروضات، به مواردی برخورد کرده است که وی را متقاعد سازد مفروضات مزبور، مبنای معقولی برای تهیه اطلاعات مالی آتی فراهم نمی‌کند یا خیر.

·      اظهار نظر درباره این که آیا اطلاعات مالی آتی براساس مفروضات، به‌گونه‌ای مناسب تهیه و طبق استانداردهای حسابداری ارائه شده است یا خیر.

·      تصریح این که :

-       نتایج واقعی احتمالا متفاوت از اطلاعات مالی آتی خواهد بود؛ زیرا، رویدادهای پیش‌بینی شده اغلب به‌گونه‌ای مورد انتظار رخ نمی‌دهد و تفاوتهای حاصل می‌تواند با اهمیت باشد. به همین ترتیب، در موارد ارائه اقلام اطلاعات مالی آتی به صورت دامنه، لازم است تصریح گردد که نسبت به قرار گرفتن نتایج واقعی در آن دامنه، اطمینانی وجود ندارد.

-       در‌مورد اطلاعات مالی فرضی، اطلاعات مالی آتی با هدف … (هدف از تهیه) … و برمبنای مفروضاتی شامل مفروضات ذهنی درباره رویدادهای آتی و اقدامات مدیریت تهیه شده است که انتظار نمی‌رود لزوما به وقوع بپیوندد. در نتیجه، لازم است به  استفاده‌کنندگان هشدار داده شود که اطلاعات مالی آتی برای هدفهایی جز هدف توصیف شده، بکار برده نشود.

 

29. نمونه‌ای از یک گزارش تعدیل نشده حسابرس درباره اطلاعات مالی پیش‌بینی شده به‌شرح زیر است :

 بدیهی است در موارد رسیدگی به یک یـا چنـد عنصـر اطلاعـات مالی آتی، مثلا بودجـه، نام عنصر یا عناصر مورد رسیدگی در گزارش حسابرس درج می‌شود.

30. نمونه‌ای از گزارش تعدیل نشده حسابرس درباره اطلاعات مالی فرضی به‌شرح زیر است :

 

31. هرگـاه حسابرس به این نتیجـه برسد کـه نحوه ارائـه و افشـای اطلاعـات مالی آتی، مناسب و کافی نیست باید حسب مورد، نظر مشروط یا مردود اظهار کند.

برای مثال، در مواردی که اطلاعات مالی آتی، فاقد افشای کافی درباره پیامدهای مفروضاتی است که حساسیت شدیدی نسبت به تغییرات دارد.

32. چنانچه حسابرس به این نتیجه برسد که یک یا چند فرض از مفروضات عمده، مبنایی معقول برای اطلاعات مالی آتی (تهیه شده براساس مفروضات بهترین براورد یا مفروضات ذهنی) فراهم  نمی‌کند ، باید نظر مردود اظهار کند.

33. چنانچه شرایط حاکم بر رسیدگیها مانع از اجرای یک یا چند روش ضروری شود، حسابرس باید از کار، کناره‌گیری کند یا محدودیت در دامنه رسیدگی را در گزارش خود توصیف و نسبت به اطلاعات مالی آتی  عدم اظهارنظر ارائه نماید.

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با ثبت شرکت ارشیا تماس حاصل فرمایید.

موضوع : مقالات