مبحث دوم: اسم شرکت
در مورد شرکت نسبی مانند شرکت تضامنی به دلیل اهمیت شخصیت شرکا، قانون گذار مقرر کرده است: «در اسم شرکت نسبی عبارت شرکت نسبی و لااقل اسم یک نفر از شرکا باید ذکر شود. در صورتی که اسم شرک، مشتمل بر اسامی  تمامی شرکا نباشد، بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده، عبارتی از قبیل «و شرکا»، «و برادران» ضروری است»(ماده 184ق.ت). قید عبارت «شرکت نسبی» به اشخاص ثالث امکان می دهد که بدانند شرکای شرکت به نسبت سرمایه خود در پرداخت قروض شرکت مسئول اند؛ اما در این باره نیز قانون ناقص است. اگر در اسم شرکت، عبارت شرکت نسبی قید نشده باشد، آیا شرکت را باید شرکت تضامنی تلقی کرد؟ سؤال مزبور را به این دلیل مطرح می کنیم که ماده 95 قانون تجارت، در مورد اسم شرکت با مسئولیت محدود، چنین امری را گوشزد کرده است. به موجب این ماده: «در اسم شرکت [با مسئولیت محدود] باید عبارت «با مسئولیت محدود] قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث، شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود...».
به نظر ما جواب سؤال مذکور مثبت است. وقتی قانون گذار در مورد شرکت با مسئولیت محدود چنین قاعده ای را پیش بینی کرده است باید چنین نتیجه گیری کنیم که این قاعده، به طریق اولی، در مورد شرکت نسبی که در آن، مسئولیت شرکا نامحدود است و بیشتر قواعد و مقررات حاکم بر شرکت تضامنی در موردش اجرا می شود نیز صادق است، به ویژه اگر در اسم شرکت عباراتی نظیر «و برادران» یا «و شرکا» آمده باشد. بنابراین، کسانی که یک شرکت نسبی را تشکیل می دهند باید در اسم آن حتماً عبارت «شرکت نسبی» را قید والا طلبکاران شرکت حق دارند شرکا را شریک تضامنی تلقی کنند.