تعريف بيکاري

جستجو در سایت

ثبت شرکت در سراسر ایران :

سایر امور ثبتی :

بازدید اخیر

تعريف بيکاري

سامانه تخصصی ثبت محدود
هدیه ویژه طراحی سایت و فروشگاه اینترنتی

تعريف بيکاري

از دست دادن شغل بيش ترين اضطراب را در زندگي شخص به همراه دارد. بيش تر مردم با اتکا به درآمدهاي کاري سعي مي کنند تا سطح استاندارد زندگي خود را حفظ کنند و بسياري از مردم به کار، نه تنها به عنوان منبع کسب درآمد بلکه از جنبه ی منزلت شخصي و اجتماعي نگاه مي کنند. از دست دادن شغل به معناي سطح استاندارد پايين تر زندگي در زمان حال، نگراني درباره ی آينده، و کاهش اعتماد به نفس است. بنابراين تعجبي ندارد اگر سياستمداران در مبارزات انتخاباتي خود همواره از سياست هايي که به اشتغال بيش تر و ايجاد شغل جديد مربوط است، صحبت مي کنند.
برخي نيروها سطح و رشد استاندارد زندگي را تعيين مي کنند. مثلاً کشوري که بخش بزرگي از درآمد خود را پس انداز و سرمايه گذاري مي کند، از رشد سريع تر و انباشت سرمايه ها و فزوني GDP نسبت به ساير کشورهاي با پس انداز و سرمايه گذاري کم تر برخوردار خواهد شد. يک معياري نشان دادن سطح استاندارد زندگي يک کشور، مقدار بيکاري آن کشور است. مردمي که تمايل به انجام کار دارند ولي کار براي آنان وجود ندارد و نمي توانند شغلي را براي مشارکت در توليد کالاها و خدمات به دست آورند. هر چند وجود درصدي بيکاري در يک اقتصاد مختلط با وجود هزاران بنگاه و ميليون ها کارگر اجتناب ناپذير است، ولي مقدار بيکاري در طول زمان و در بين کشورهاي جهان بسيار متفاوت است. وقتي يک کشور از تمامي نيروي کار خود استفاده مي کند و اصطلاحاً در وضعيت اشتغال کامل نيروي کار قرار دارد، در مقايسه با وضعيتي که بخشي از نيروي کار بلااستفاده هستند GDP بزرگ تري دارد.
مسئله ی بيکاري به دو بخش تقسيم مي شود- بلندمدت و کوتاه مدت. نرخ طبيعي بيکاري در اقتصاد، مقدار بيکاري است که هر اقتصاد به طور طبيعي آن را تجربه مي کند. بيکاري ادواري نوسانات سالانه ی بيکاري حول نرخ طبيعي آن است و ارتباط زيادي با کاهش و افزايش فعاليت هاي اقتصادي در کوتاه مدت دارد. نرخ طبيعي بيکاري دلالت بر اين مسئله ندارد که اين نرخ در طول زمان نرخي است ثابت يا از سياست هاي اقتصادي متأثر نمي شود. نرخ طبيعي بيکاري فقط حاکي از اين است که نوسانات بيکاري حول يک نرخ طبيعي بيکاري تغيير مي کنند.
در آغاز برخي واقعيت هاي مربوط با بيکاري را شرح، و آن گاه به سه پرسش زير پاسخ مي دهيم: دولت چگونه نرخ بيکاري را اندازه گيري مي کند؟ مشکلات ناشي از تفسير اطلاعات مربوط به بيکاري کدام اند؟ دوره ی بيکاري معمولاً چه مدت زماني طول مي کشد؟
همان طور که خواهيد ديد، بيکاري بلندمدت ناشي از يک عامل نيست که تنها يک راه حل داشته باشد؛ بلکه بيکاري، ناشي از عوامل بسيار زيادي است. بنابراين هيچ راه حل ساده اي براي کاهش نرخ طبيعي بيکاري در اقتصاد و کاهش مصيبت هاي ناشي از بيکاري پيش روي سياست گذاران وجود ندارد.

تعريف بيکاري

دولت چگونه بيکاري را اندازه گيري مي کند؟ و در تفسير آمار و اطلاعات مربوط به بيکاري با چه مشکلاتي رو به رو هستيم؟ و بيکاري معمولاً چه دوره ی زماني طول مي کشد؟

نرخ بيکاري چگونه اندازه گيري مي شود؟

اندازه گيري بيکاري وظيفه ی مرکز آمار نيروي کار (BLS) (1)، بخشي از اداره ی نيروي کار، است. هر ماهه BLS آمار مربوط به بيکاري و ساير جنبه هاي بازار کار مانند انواع استخدام، دوره ی متوسط کار در هفته، و دوره ی بيکاري را اعلام مي کند. اين اطلاعات با مطالعه بر روي 60000 خانوار به دست مي آيند.
بر اساس پاسخ هاي جمع آوري شده از پرسشنامه ها، BLS هر بزرگسال را (16سال و بيش تر) در يکي از سه گروه زير طبقه بندي مي کنند:
• شاغل ( مستخدم )
• غيرشاغل ( بيکار )
• خارج از نيروي کار
يک فرد زماني شاغل محسوب مي شود که بيش تر اوقات کاري خود را در هفته ی گذشته در يک شغل گذرانده باشد. يک شخص زماني بيکار يا غيرشاغل محسوب مي شود که به طور موقت بيکار شود يا در جست و جوي شغل باشد يا منتظر آغاز کار در يک شغل جديد از يک تاريخ معين باشد. شخصي که در هيچ يک از دو گروه کاري ( شاغل و غيرشاغل يا بيکار ) نباشد در گروه سوم يا خارج از نيروي کار قرار مي گيرد. دانش آموزان، خانم هاي خانه دار يا بازنشسته ها در اين گروه قرار دارند. در نمودار 1 اين طبقه بندي را براي سال 1998 در امريکا ملاحظه مي کنيد. از آن جا که BLS تمام افراد مورد مطالعه را در يک طبقه قرار مي دهد، لذا آمارهاي مختلفي براي نشان دادن وضعيت بازار کار مورد ملاحظه قرار مي گيرد. بر اساس تعريف BLS نيروي کار برابر است با مجموع افراد شاغل و افراد بيکار ( غيرشاغل ).
تعداد افراد بیکار + تعداد افراد شاغل = نیروی کار

نمودار 1 طبقه بندي جمعيت در سال 1998. بر اساس آمار، مرکز آمار نيروي کار ( BLS ) جمعيت بزرگسالان به سه گروه تقسيم مي شوند: افراد شاغل، افراد بيکار، افراد خارج از نيروي کار.
بر اساس نظر BLS، نرخ بيکاري به صورت درصدي از نيروي کار، که فاقد شغل هستند، يا نسبت افراد بيکار به کل نيروي کار تعريف مي شود:
تعريف بيکاري
BLS ( مرکز آمار نيروي کار ) نرخ هاي بيکاري را براي کل جمعيت بزرگسال و همچنين براي ساير زيرگروه هاي جمعيت مانند سياه پوستان، سفيدپوستان، مردان، زنان، و امثال آن ها محاسبه مي کند.
BLS ( مرکز آمار نيروي کار ) از همين بررسي براي انتشار اطلاعات مربوط به مشارکت نيروي کار استفاده مي کند. نرخ مشارکت نيروي کار برابر است با نسبت يا نرخ مشارکت افراد بزرگسال. به عبارت ديگر، نرخ مشارکت نيروي کار درصدي از افراد بزرگسال را که جزو نيروي کار هستند، اندازه گيري مي کند:
تعريف بيکاري
نرخ مشارکت نيروي کار نيز همانند نرخ بيکاري براي کل جمعيت بزرگسال و ساير گروه هاي جمعيت محاسبه مي شود.
جهت ملاحظه ی نحوه ی محاسبه ی اين شاخص ها از ارقام سال 1998 استفاده مي کنيم. در اين سال کل جمعيت شاغل 131/5 ميليون و کل جمعيت بيکار نيز 6/2 ميليون نفر بوده است. بنابراين کل نيروي کار برابر است با:
137/7= 6/2 + 131/5 = نیروی کار
نرخ بيکاري برابر است با
تعريف بيکاري
از آن جا که کل جمعيت بزرگسال در اين سال 205/2 ميليون نفر است، نرخ مشارکت نيروي کار به صورت زير محاسبه مي شود:

بنابراين، در سال 1998 حدود جمعيت بزرگسال در بازار کار حضور داشته و 4/5 درصد از اين افراد بيکار بوده اند.
جدول 1 اطلاعات مربوط به بيکاري و مشارکت نيروي کار در گروه هاي مختلف جمعيتي امريکا را نشان مي دهد. برخي نتايج مهم اين جدول عبارت اند از:
1- نرخ مشارکت زنان کم تر از مردان است ولي از نظر نرخ بيکاري، مردان و زنان تقريباً يکسان هستند.
2- نرخ مشارکت سياه پوستان و سفيدپوستان مشابه است ولي نرخ بيکاري سياه پوستان بيش تر از نرخ بيکاري سفيدپوستان است.
3- نرخ مشارکت جوانان ( 16 تا 19 سال ) بسيار کم و در عوض نرخ بيکاري اين گروه از نرخ بيکاري کل جمعيت بزرگ تر است.
جدول 1 وضعیت گروه های مختلف جمعیتی در بازار نیروی کار. جدول، نرخ بیکاری و نرخ مشارکت نیروی کار را در گروه های جمعیتی مختلف آمریکا در سال 1998 نشان می دهد.