اهميت و خطر حسابرسي در ارزيابي شواهد حسابرسي
11 . براورد حسابرس از اهميت و خطر حسابرسي در مرحله برنامهريزي حسابرسي ميتواند متفاوت از براورد وي در مرحله ارزيابي نتايج حاصل از اجراي روشهاي حسابرسي باشد. اين تفاوت ميتواند از تغيير ايجاد شده در شرايط يا افزايش شناخت حسابرس به دليل انجام دادن رسيدگيها ناشي شود؛ براي مثال، چنانچه حسابرسي پيش از پايان دوره مالي برنامه ريزي شده باشد، حسابرس بايد نتايج عمليات و وضعيت مالي را پيشبيني و براساس آن، اهميت و خطر حسابرسي را براورد كرده باشد. اگر نتايج عمليات و وضعيت مالي واقعي به گونهاي عمده متفاوت از پيشبيني حسابرس باشد، براورد وي از اهميت و خطر حسابرسي نيز تغيير ميكند. حسابرس ممكن است در مرحله برنامهريزي حسابرسي، ميزان اهميت را عمدا بيشتر از ميزاني در نظر بگيرد كه براي ارزيابي نتايج رسيدگيهايش بكار خواهد گرفت. حسابرس معمولا اين كار را به منظور كاهش احتمال خطر وجود تحريفهاي كشف نشده و تامين حاشيه اطميناني براي ارزيابي اثر تحريفهاي كشف شده در جريان حسابرسي، انجام ميدهد.
ارزيابي اثر تحريفها
12 . حسابرس در ارزيابي مطلوبيت ارائه صورتهاي مالي بايد با اهميت بودن يا نبودن مجموع تحريفهاي اصلاح نشدهاي را تعيين كند كه در جريان حسابرسي كشف شدهاست.
13 . مجموع تحريفهاي اصلاح نشده، هر دو مورد زير را دربر ميگيرد:
الف- تحريفهاي مشخصي كه توسط حسابرس شناسايي شده است، شامل اثر خالص تحريفهاي مشخص شده در حسابرسي دورههاي قبل كه اصلاح نشده است.
ب - بهترين براورد حسابرس از ساير تحريفهايي كه نميتواند بطور مشخص شناسايي شود (يعني، خطاي تعميم يافته).
14 . حسابرس بايد با اهميت بودن يا نبودن مجموع تحريفهاي اصلاح نشده را تعيين كند. چنانچه حسابرس به اين نتيجه برسد كه اين گونه تحريفها با اهميت است بايد از مديريت واحد مورد رسيدگي بخواهد صورتهاي مالي را اصلاح كند يا بايد روشهاي حسابرسي را بطور گستردهتر اجرا كند تا بتواند خطر حسابرسي را كاهش دهد. در هر صورت، مديريت معمولا ترجيح ميدهد صورتهاي مالي را بابت تحريفهاي شناسايي شده، اصلاح كند.
15 . چنانچه مديريت واحد مورد رسيدگي از اصلاح صورتهاي مالي خودداري ورزد و نتايج اجراي گستردهتر روشهاي حسابرسي نيز حسابرس را نسبت به بي اهميت بودن مجموع تحريفهاي اصلاح نشده، متقاعد نكند، حسابرس بايد گزارش خود را طبق استاندارد حسابرسي ارائه شده در بخش 70 تحت عنوان ”گزارش حسابرس مستقل“، تعديل كند.
16 . اگر مجموع تحريفهاي اصلاح نشدهاي كه حسابرس شناسايي ميكند به مرز اهميت تعيين شده نزديك شود، حسابرس بايد احتمال اين كه حاصل جمع تحريفهاي كشف نشده (براوردي) و مجموع تحريفهاي اصلاح نشده از مرز اهميت فراتر رود را مورد توجه قرار دهد. در اين صورت، حسابرس بايد از طريق درخواست از مديريت براي اصلاح صورتهاي مالي بابت تحريفهاي شناسايي شده يا اجراي روشهاي اضافي حسابرسي، خطر مزبور را كاهش دهد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با ثبت شرکت ارشیا تماس حاصل فرمایید
موضوع : مقالات