به پرتال ثبت شرکت ارشیا خوش آمدید امروز : شنبه ، 30 فروردین 1404
ثبت شرکت

جستجو در سایت

پلمپ دفاتر 1396

انجمن ثبت شرکت ایران

ثبت شرکت در سراسر ایران :
موضوع مناسب برای ثبت شرکتها

سایر امور ثبتی :
ثبت برند در تهران
سایر محلات تهران

استاندارد‌ حسابرسي‌ 24 : مسئوليت‌ حسابرس‌ در ارتباط‌ باتقلب‌ و اشتباه‌، در حسابرسي‌ صورتهاي‌ مالي‌

  

11 . مسئوليت‌ مديريت‌ واحد مورد رسيدگي‌ اطمينان‌ يافتن‌ درباره‌ درستي‌ سيستم‌هاي‌ حسابداري‌ و گزارشگري‌ مالي‌ واحد مورد رسيدگي‌ و برقرار بودن‌ كنترلهاي‌ داخلي‌ مناسب‌، شامل‌ كنترلهاي‌ مالي‌، كنترلهاي‌ مربوط‌ به‌ رعايت‌ قوانين‌ و كنترلهاي‌ هشدار‌دهنده‌ خطر است‌. مديريت‌ همچنين‌ مسئول‌ ايجاد محيط‌ كنترلي‌ و اتخاذ سياستها و روشهاي‌ لازم‌ براي‌ اطمينان‌ يافتن‌، تا حد ممكن‌، از اداره‌ منظم‌ و مؤثر فعاليت‌ واحد مورد رسيدگي‌ است‌. اين‌ مسئوليت‌ شامل‌ برقراري‌ و اطمينان‌ يافتن‌ از كاركرد مستمر سيستمهاي‌ حسابداري‌ و كنترل‌ داخلي‌ طراحي‌ شده‌ براي‌ پيشگيري‌ و كشف‌ تقلب‌ و اشتباه‌ است‌. اين‌ سيستمها، خطر تحريف‌ ناشي‌ از تقلب‌ يا اشتباه‌ را از بين‌ نمي‌برد، امـا آن‌ را كاهش‌ مي‌دهد. از اين‌ رو،  مسئوليت‌ هرنوع‌ خطر باقيمانده‌ به‌ عهده‌ مديريت‌ است‌.

مسئوليت‌ حسابرس‌

12 . همان‌گونه‌ كه‌ در بخش‌ 20   " هدف‌ و اصول‌ كلي‌ حسابرسي‌ صورتهاي‌ مالي‌ " آمده‌، هدف‌ حسابرسي‌ صورتهاي‌ مالي‌ اين‌ است‌ كه‌ حسابرس‌ بتواند درباره‌ انطباق‌ صورتهاي‌ مالي‌ تهيه‌ شده‌، از تمام‌ جنبه‌هاي‌ با اهميت‌، با استانداردهاي‌ حسابداري‌ اظهارنظر كند.  حسابرسي‌ انجام‌ شده‌ طبق‌ استانداردهاي‌ حسابرسي‌ به‌گونه‌اي‌ طراحي‌ مي‌شود كه‌ از نبود تحريف‌ با اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ يا اشتباه‌ در صورتهاي‌ مالي‌، اطميناني‌ معقول‌ بدست‌ آيد. اگرچه‌ حسابرسي‌ مي‌تواند عاملي‌ بازدارنده‌ محسوب‌ شود،  اما مسئوليت‌ پيشگيري‌ از تقلب‌ و اشتباه‌ با حسابرس‌ نيست‌ و نمي‌تواند باشد.

محدوديتهاي‌ ذاتي‌ حسابرسي‌

13 . حسابرس‌ نمي‌تواند اطمينان‌ قطعي‌ حاصل‌ كند كه‌ تحريفهاي‌ با  اهميت‌ در صورتهاي‌ مالي‌، كشف‌ خواهد شد.  حسابرسي‌ حتي‌ اگر طبق‌ استانداردهاي‌ حسابرسي‌ برنامه‌ريزي‌ و اجرا شود، باز هم‌ به‌ دليل‌ محدوديتهاي‌ ذاتي‌ حسابرسي‌، اين‌ خطر اجتناب‌ناپذير وجود دارد كه‌ برخي‌ تحريفهاي‌ با اهميت‌ صورتهاي‌ مالي‌، كشف‌ نشود. حسابرسي‌ به‌دليل‌ عواملي‌ مانند بكارگيري‌ قضاوت‌،  استفاده‌ از رسيدگي‌ نمونه‌اي‌، محدوديتهاي‌ ذاتي‌ سيستم‌ كنترل‌ داخلي‌ و اين‌ واقعيت‌ كه‌ بيشتر شواهد در دسترس‌ حسابرس‌ ماهيت‌ متقاعدكننده‌ دارد نه‌ قطعي‌، كشف‌ همه‌ تحريفهاي‌ با اهميت‌ را تضمين‌ نمي‌كند. به‌همين‌ دلايل‌، حسابرس‌ مي‌تواند تنها از كشف‌ تحريفهاي‌ با اهميت‌ در صورتهاي‌ مالي‌، اطميناني‌ معقول‌ بدست‌ آورد.

14.  از آنجا كه‌ براي‌ كتمان‌ تقلب‌ ممكن‌ است‌ از طرحهاي‌ پيچيده‌ و سازمان‌ يافته‌اي‌ چون‌ جعل‌، ثبت‌ نكردن‌ عمدي‌ معاملات‌ يا دادن‌ اطلاعات‌ نادرست‌ به‌ حسابرس‌ استفاده‌ شود، خطر كشف‌ نشدن‌ تحريفهاي‌ با اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌، به‌مراتب‌ بيش‌ از خطر كشف‌ نشدن‌ تحريفهاي‌ با اهميت‌ ناشي‌ از اشتباه‌ است‌.  هنگامي‌ كه‌ تقلب‌ با تباني‌ همراه‌ باشد، كشف‌ آن‌ دشوارتر مي‌شود. تباني‌ مي‌تواند باعث‌ شود حسابرس‌ به‌ اين‌ نتيجه‌ برسد كه‌ شواهد، متقاعدكننده‌ است‌،  درحالي‌كه‌ واقعا چنين‌ نيست‌. توانايي‌ حسابرس‌ براي‌ كشف‌ تقلب‌ به‌ عواملي‌ چون‌ مهارت‌ مرتكبين‌،  تكرار و ميزان‌ دستكاري‌،  ميزان‌ تباني‌، اندازه‌ نسبي‌ تك‌تك‌ مبالغ‌ دستكاري‌ شده‌ و ميزان‌ ارشديت‌ افراد درگير بستگي‌ دارد.  روشهاي‌ حسابرسي‌ كه‌ براي‌ كشف‌ يك‌ اشتباه‌ مؤثر است‌ ممكن‌ است‌ براي‌ كشف‌ تقلب‌، بي‌اثر باشد.

15 . علاوه‌ براين‌، خطر اين‌ كه‌ حسابرس‌ تحريف‌ با اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ مديران‌ را كشف‌ نكند بيش‌ از تقلب‌ كاركنان‌ است‌، چون‌ مديران‌ اغلب‌ در موقعيتي‌ هستند كه‌ فرض‌ بر درستكاري‌ آنان‌ مي‌باشد به‌گونه‌اي‌ كه‌ آنان‌ را قادر مي‌سازد روشهاي‌ كنترل‌ داخلي‌ مقرر را زير پا گذارند. برخي‌ مديران‌ ممكن‌ است‌ به‌ لحاظ‌ موقعيت‌ خود بتوانند روشهاي‌ كنترل‌ داخلي‌ طراحي‌ شده‌ براي‌ پيشگيري‌ از تقلبات‌ مشابه‌ توسط‌ ساير كاركنان‌ را زير پا گذارند.  براي‌ مثال‌، مي‌توان‌ به‌ وادار كردن‌ زيردستان‌ به‌ ثبت‌ نادرست‌ يا پنهان‌ كردن‌ معاملات‌ اشاره‌ كرد. مديران‌ به‌ دليل‌ اختياراتي‌ كه‌ در واحد مورد رسيدگي‌ دارند مي‌توانند كاركنان‌ را با آگاهي‌ يا بدون‌ آگاهي‌ آنان‌ به‌ انجام‌ يا كمك‌ در انجام‌ كاري‌ وادار كنند كه‌ ارتكاب‌ تقلبي‌ را براي‌ مديران‌، امكان‌پذير مي‌سازد.

16 . نظر حسابرس‌ در باره‌ صورتهاي‌ مالي‌ مبتني‌بر مفهوم‌ كسب‌ اطمينان‌ معقول‌ مي‌باشد. از اين‌ رو، حسابرس‌ در يك‌ حسابرسي‌، كشف‌ تحريفهاي‌ با  اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ يا اشتباه‌ را تضمين‌ نمي‌كند.  بنابراين‌،  كشف‌ بعدي‌ يك‌ تحريف‌ با  اهميت‌ صورتهاي‌ مالي‌ ناشي‌ از تقلب‌ يا اشتباه‌، به‌خودي‌ خود،  نشانه‌ وجود موارد زير نيست‌:

الف‌-  قصور در كسب‌ اطمينان‌ معقول‌.

 ب‌ -  برنامه‌ريزي‌،  اجرا يا قضاوت‌ نامناسب‌.

 پ -  نبود صلاحيت‌ و مراقبت‌ حرفه‌اي‌.

 ت -  قصور در رعايت‌ استانداردهاي‌ حسابرسي‌.

مطالب‌ بالا به‌ويژه‌ در مورد برخي‌ از انواع‌ تحريف‌ عمدي‌ صادق‌ است‌؛  زيرا، روشهاي‌ حسابرسي‌ ممكن‌ است‌ براي‌ كشف‌ تحريفهاي‌ عمدي‌ كتمان‌ شده‌ از طريق‌ تباني‌ يك‌ يا چند نفر از مديران‌،  كاركنان‌ يا اشخاص‌ ثالث‌،  يا با اسناد جعلي‌، كارامد نباشد.  انجام‌ شدن‌ يا نشدن‌ حسابرسي‌ براساس‌ استانداردهاي‌ حسابرسي‌ توسط‌ حسابرس‌ را، كفايت‌ روشهاي‌ حسابرسي‌ اجرا شده‌ در شرايط‌ موجود و متناسب‌ بودن‌ گزارش‌ حسابرس‌ با نتايج‌ حاصل‌ از اجراي‌ اين‌ روشها، مشخص‌ مي‌كند.

 ترديد حرفه‌اي‌

17.  حسابرس‌ طبق‌ بند 6  بخش‌ 20   " هدف‌ و اصول‌ كلي‌ حسابرسي‌ صورتهاي‌ مالي‌"  حسابرسي‌ را با ترديد حرفه‌اي‌ برنامه‌ريزي‌ و اجرا مي‌كند. حسابرس‌ براي‌ شناسايي‌ و ارزيابي‌ مناسب‌ مواردي‌ چون‌ نمونه‌هاي‌ زير به‌ چنين‌ نگرشي‌ نياز دارد :

·          موضوعاتي‌ كه‌ خطر تحريف‌ با اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ يا اشتباه‌ در صورتهاي‌ مالي‌ را افزايش‌ مي‌دهد (براي‌ مثال‌،  ويژگيهاي‌ مديريت‌ و نفوذ آن‌ بر محيط‌ كنترلي‌، وضعيت‌ صنعت‌ و ويژگيهاي‌ عملياتي‌ و ثبات‌ مالي‌).

·         شرايطي‌ كه‌ شك‌ حسابرس‌ را درباره‌ وجود تحريفهاي‌ با  اهميت‌ در صورتهاي‌ مالي‌ برمي‌انگيزد.

·         شواهد بدست‌ آمده‌ (شامل‌ شناخت‌ حسابرس‌ از حسابرسيهاي‌ قبلي‌)  كه‌ قابليت‌ اعتماد اظهارات‌ كتبي‌ و شفاهي‌ مديران‌ را مورد شك‌ قرار مي‌دهد.

18 . در هر صورت‌،  حسابرس‌ مجاز است‌ اسناد و مدارك‌ را به‌ عنوان‌ درست‌ و واقعي‌ بپذيرد، مگر آن‌كه‌ شواهد حسابرسي‌ خلاف‌ آن‌ را نشان‌ دهد.  از اين‌ رو، حسابرسي‌ اجرا شده‌ طبق‌ استانداردهاي‌ حسابرسي‌ به‌ ندرت‌ به‌ اثبات‌ اصالت‌ مستندات‌ مي‌پردازد؛  حسابرسان‌ نيز براي‌ اين‌ كار آموزش‌ نديده‌اند و از آنان‌ انتظار نمي‌رود كه‌ متخصص‌ انجام‌ چنين‌ كاري‌ باشند.

 بحثهاي‌ برنامه‌ريزي‌

19 . حسابرس‌ در برنامه‌ريزي‌ حسابرسي‌ بايد درباره‌ آسيب‌ پذيري‌ واحد مورد رسيدگي‌ از تحريف‌ با اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ يا اشتباه‌ در صورتهاي‌ مالي‌، با ساير اعضاي‌ گروه‌ حسابرسي‌ بحث‌ كند.

20 . چنين‌ بحثهايي‌ شامل‌ توجه‌ به‌ زمينه‌هايي‌ است‌ كه‌ احتمال‌ بيشتري‌ براي‌ رخداد اشتباه‌ وجود دارد يا ممكن‌ است‌ تقلبي‌ رخ‌ دهد. اعضاي‌ گروه‌ حسابرسي‌ برپايه‌ اين‌ گفتگوها مي‌توانند در مورد زمينه‌هاي‌ خاصي‌ كه‌ حسابرسي‌ آن‌ به‌ عهده‌ آنان‌ گذاشته‌ شده‌ است‌، شناخت‌ بهتري‌ از احتمال‌ وجود تحريفهاي‌ ناشي‌ از تقلب‌ يا اشتباه‌ در صورتهاي‌ مالي‌ و چگونگي‌ تاثير نتايج‌ حاصل‌ از روشهاي‌ حسابرسي‌ آنان‌ بر ساير جنبه‌هاي‌ حسابرسي‌ بدست‌ آورند. در اين‌ گفتگوها ممكن‌ است‌ درباره‌ اين‌ كه‌ كدام‌يك‌ از اعضاي‌ گروه‌، پاره‌اي‌ از پرس‌ و جوها يا انجام‌ روشهاي‌ خاص‌ حسابرسي‌ را به‌ عهده‌ داشته‌ باشد و نتايج‌ حاصل‌ از اين‌ پرس‌ و جوها و روشها چگونه‌ به‌ آگاهي‌ ساير اعضا برسد نيز تصميم‌گيري‌ شود.

 پرس‌ و جو از مديريت‌

21 . حسابرس‌ هنگام‌ برنامه‌ريزي‌ حسابرسي‌ بايد براي‌ دستيابي‌ به‌ موارد زير از مديريت‌ پرس‌ و جو كند :

الف‌ ـ   كسب‌ شناخت‌ از :

1.      ارزيابي‌ مديريت‌ از خطر اين‌ كه‌ صورتهاي‌ مالي‌ ممكن‌ است‌ در نتيجه‌ تقلب‌ به‌ ميزان‌ بااهميتي‌ تحريف‌ شده‌ باشد.

2 .    سيستمهاي‌ حسابداري‌ و كنترل‌ داخلي‌ كه‌ مديريت‌ براي‌ تشخيص‌ چنين‌ خطري‌ برقرار كرده‌ است‌.

 ب‌  -   كسب‌ شناخت‌ از ميزان‌ آگاهي‌ مديريت‌ از سيستمهاي‌ حسابداري‌ و كنترل‌ داخلي‌ كه‌ براي‌ پيشگيري‌ و كشف‌ اشتباه‌ برقرار شده‌ است‌.

 پ‌  -   اين‌ كه‌ مديريت‌ از تقلب‌ شناخته‌ شده‌اي‌ كه‌ واحد مورد رسيدگي‌ را تحت‌ تاثير قرار داده‌ يا از موارد مشكوك‌ به‌ تقلب‌ كه‌ واحد مورد رسيدگي‌ در حال‌ بررسي‌ آن‌ است‌، آگاهي‌ دارد.

 ت‌  -   اين‌ كه‌ مديريت‌ اشتباه‌ با اهميتي‌ را كشف‌ كرده‌ است‌.

22 . حسابرس‌ شناخت‌ خود را از فعاليت‌ واحد مورد رسيدگي‌ با پرس‌ و جو از مديريت‌ در باره‌ ارزيابي‌ مديريت‌ از خطر تقلب‌ و سيستمهاي‌ برقرار شده‌ براي‌ پيشگيري‌ و كشف‌ آن‌ تكميل‌ مي‌كند.  علاوه‌ براين‌،  حسابرس‌ از مديريت‌ در باره‌ سيستمهاي‌ حسابداري‌ و كنترل‌ داخلي‌ برقرار شده‌ براي‌ پيشگيري‌ و كشف‌ اشتباه‌ پرس‌ و جو مي‌كند.  از آنجا كه‌ مديريت‌ مسئوليت‌ استقرار سيستمهاي‌ حسابداري‌ و كنترل‌ داخلي‌ و تهيه‌ صورتهاي‌ مالي‌ واحد مورد رسيدگي‌ را به‌عهده‌ دارد، پرس‌ و جوي‌ حسابرس‌از مديريت‌ در باره‌ چگونگي‌ ايفاي‌ اين‌ مسئوليت‌، ضروري‌است‌. موضوعاتي‌ كه‌ مي‌تواند به‌ عنوان‌ بخشي‌ از اين‌ پرس‌ و جوها مطرح‌ شود به‌ شرح‌ زير است‌ :

الف‌ - انواع‌ معاملات‌، مانده‌ حسابها، سرفصلهاي‌ صورتهاي‌ مالي‌، مكانهاي‌ فرعي‌ يا قسمتهاي‌ بخصوصي‌ كه‌ احتمال‌ اشتباه‌ در آنها بالاست‌ يا ممكن‌ است‌ عوامل‌ خطر تقلب‌ وجود داشته‌ باشد و چگونگي‌ برخورد مديريت‌ با آنها.

 ب‌ -  كار واحد حسابرسي‌ داخلي‌ واحد مورد رسيدگي‌ و اين‌ كه‌ واحد ياد شده‌،  تقلب‌ يا ضعفهايي‌ جدي‌ را در سيستم‌ كنترل‌ داخلي‌ شناسايي‌ كرده‌ است‌.

 پ‌ -  چگونگي‌ اطلاع‌ رساني‌ به‌ كاركنان‌ درباره‌ ديدگاه‌ مديريت‌ نسبت‌ به‌ برخورد مسئولانه‌ با مسايل‌ تجاري‌ و رفتار اخلاقي‌ (براي‌ مثال‌، از طريق‌ آييننامه‌، بخشنامه‌ و ... ).

23 . ماهيت‌،  ميزان‌ و تناوب‌ ارزيابي‌ مديريت‌ از اين‌ سيستمها و خطرها، از يك‌ واحد مورد رسيدگي‌ به‌ واحد ديگر فرق‌ مي‌كند. در برخي‌ از واحدهاي‌ مورد رسيدگي‌، مديريت‌ ممكن‌ است‌ هرساله‌ يا درچارچوب‌ نظارت‌ مستمر، به‌ ارزيابي‌ تفصيلي‌ بپردازد. در واحدهاي‌ ديگر، ارزيابي‌ مديريت‌ ممكن‌ است‌ با تناوب‌ و رسميت‌ كمتر انجام‌ شود. ماهيت‌، ميزان‌ و تناوب‌ ارزيابي‌ مديريت‌، بر شناخت‌ حسابرس‌ از محيط‌ كنترلي‌ واحد مورد رسيدگي‌ اثر مي‌گذارد. براي‌ مثال‌، ارزيابي‌ نشدن‌ خطر تقلب‌ توسط‌ مديريت‌ مي‌تواند نشانه‌اي‌ باشد كه‌ مديريت‌ براي‌ كنترلهاي‌ داخلي‌ اهميتي‌ قايل‌ نيست‌.

24 . شناخت‌ حسابرس‌ از طراحي‌ سيستمهاي‌ حسابداري‌ و كنترل‌ داخلي‌ واحد مورد رسيدگي‌ نيز مهم‌ است‌.  مديريت‌ در طراحي‌ چنين‌ سيستمهايي‌ در باره‌ ماهيت‌ و ميزان‌ روشهاي‌ كنترلي‌ كه‌ براي‌ اجرا انتخاب‌ مي‌كند و ماهيت‌ و ميزان‌ خطرهايي‌ كه‌ مي‌پذيرد، آگاهانه‌ تصميم‌ مي‌گيرد. حسابرس‌ با اين‌ پرس‌ و جوها ممكن‌ است‌ دريابد كه‌ مديريت‌، براي‌ مثال‌، خطر مربوط‌ به‌ نبود تفكيك‌ وظايف‌ را  آگاهانه‌ پذيرفته‌ است‌. اطلاعات‌ حاصل‌ از اين‌ پرس‌ و جوها ممكن‌ است‌ در شناسايي‌ آن‌ دسته‌ از عوامل‌ خطر تقلب‌ نيز مفيد باشد كه‌ مي‌تواند بر براورد حسابرس‌ از خطر وجود تحريف‌ با اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ در صورتهاي‌ مالي‌، مؤثر باشد.

25 . پرس‌ و جو در باره‌ آگاهي‌ مديريت‌ از تقلباتي‌ كه‌ بر واحد مورد رسيدگي‌ اثر داشته‌، موارد مشكوك‌ به‌ تقلب‌ در دست‌ بررسي‌ و اشتباهات‌ با اهميت‌ كشف‌ شده‌ نيز براي‌ حسابرس‌ داراي‌ اهميت‌ است‌. اين‌گونه‌ پرس‌ و جوها چنانچه‌،  مثلا،  نشان‌ دهد كه‌ اشتباهات‌ زيادي‌ در زمينه‌هايي‌ خاص‌ پيدا شده‌ است‌، مي‌تواند نشانه‌اي‌ از احتمال‌ وجود ضعفهايي‌ در روشهاي‌ كنترل‌ داخلي‌ باشد. از سوي‌ ديگر، اين‌ پرس‌ و جوها ممكن‌ است‌ نشان‌ دهد كه‌ روشهاي‌ كنترلي‌ به‌ طور مؤثر اجرا مي‌شود،  چون‌ كه‌ موارد غيرعادي‌، به‌موقع‌ شناسايي‌ و بررسي‌ مي‌گردد.

26 . اگر چه‌ پرس‌ و جوي‌ حسابرس‌ از مديريت‌ ممكن‌ است‌ اطلاعات‌ مفيدي‌ در باره‌ خطر تحريف‌ با اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ كاركنان‌ در صورتهاي‌ مالي‌ فراهم‌ كند، اما اين‌ پرس‌ و جوها الزاما نمي‌تواند اطلاعات‌ مفيدي‌ در باره‌ خطر تحريف‌ با اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ مديران‌ در صورتهاي‌ مالي‌ بدست‌ دهد.  از اين‌ رو، پيگيري‌ عوامل‌ خطر تقلب‌ توسط‌ حسابرس‌، به‌ شرح‌ بند 35، به‌ويژه‌ در ارتباط‌ با تقلب‌ مديران‌ كاربرد دارد.

خطر حسابرسي‌

27 . بند 3  بخش‌ 40  " براورد خطر و سيستم‌ كنترل‌ داخلي‌ "   بيان‌ مي‌دارد كه‌  " خطر حسابرسي‌ " يعني‌ خطر اين‌ كه‌ حسابرس‌ نسبت‌ به‌ صورتهاي‌ مالي‌ حاوي‌ تحريف‌ با  اهميت‌، نظر حرفه‌اي‌ نامناسب‌ اظهار كند.  چنين‌ تحريفي‌ مي‌تواند از تقلب‌ يا اشتباه‌ ناشي‌ شود. بخش‌ مزبور سه‌ جزء خطر حسابرسي‌ شامل‌ خطر ذاتي‌، خطر كنترل‌ و خطر عدم‌ كشف‌ را مشخص‌ كرده‌ است‌ و راهنماييهاي‌ لازم‌ را درباره‌ نحوه‌ براورد آنها ارائه‌ مي‌دهد.

خطر ذاتي‌ و خطر كنترل‌

28 . حسابرس‌ هنگام‌ براورد خطر ذاتي‌ و خطر كنترل‌ طبق‌ بخش‌ 40  " براورد خطر و سيستم‌ كنترل‌ داخلي‌ " بايد به‌ اين‌ موضوع‌ توجه‌ كند كه‌ چگونه‌ صورتهاي‌ مالي‌ ممكن‌ است‌ در نتيجه‌ تقلب‌ يا اشتباه‌، به‌گونه‌اي‌ با  اهميت‌ تحريف‌ شود. حسابرس‌ در بررسي‌ خطر تحريفهاي‌ با  اهميت‌ ناشي‌ از تقلب‌ بايد به‌ احتمال‌ وجود عوامل‌ خطر تقلبي‌ كه‌ نشان‌دهنده‌ احتمال‌ گزارشگري‌ مالي‌ متقلبانه‌ يا سوء استفاده‌ از داراييهاست‌ نيز توجه‌ كند.

29 . بخش‌ 40  " براورد خطر و سيستم‌ كنترل‌ داخلي‌ "   براورد حسابرس‌ از خطر ذاتي‌ و خطر كنترل‌ و چگونگي‌ تاثير آن‌ براوردها برماهيت‌،  زمانبندي‌ اجرا و حدود روشهاي‌ حسابرسي‌ را شرح‌ مي‌دهد.  حسابرس‌ در انجام‌ آن‌ براوردها به‌ اين‌ موضوع‌ توجه‌ مي‌كند كه‌ چگونه‌ صورتهاي‌ مالي‌ ممكن‌ است‌ درنتيجه‌ تقلب‌ يا اشتباه‌ به‌گونه‌اي‌ با  اهميت‌ تحريف‌ شود.

30 . باتوجه‌ به‌ اين‌ واقعيت‌ كه‌ تقلب‌ معمولاً كتمان‌ مي‌شود، كشف‌ آن‌ خيلي‌ مشكل‌ است‌. با اين‌ وجود، حسابرس‌ با استفاده‌ از شناختي‌ كه‌ از فعاليت‌ واحد مورد رسيدگي‌ دارد، ممكن‌ است‌ رويدادها يا شرايطي‌ را شناسايي‌ كند كه‌ فرصت‌،  انگيزه‌ يا ابزار ارتكاب‌ تقلب‌ را به‌وجود مي‌آورد يا بيانگر اين‌ باشد كه‌ ممكن‌ است‌ تقلبي‌ قبلا رخ‌ داده‌ باشد. اين‌گونه‌ رويدادها يا شرايط‌ به‌ عنوان‌ " عوامل‌ خطر تقلب‌ " ناميده‌ مي‌شود. براي‌ مثال‌،  ممكن‌ است‌ مدركي‌ گم‌ شده‌ باشد، دفتر كلي‌ موازنه‌ نباشد يا نتيجه‌ بررسي‌ تحليلي‌ نامفهوم‌ باشد. اما، چنين‌ شرايطي‌ ممكن‌ است‌ در نتيجه‌ وضعيتهايي‌ غيراز تقلب‌ ايجاد شده‌ باشد. بنابراين‌، عوامل‌ خطر تقلب‌ لزوما بيانگر وجود تقلب‌ نيست‌، اگرچه‌ آن‌ عوامل‌، اغلب‌ در شرايط‌ وقوع‌ تقلب‌ وجود داشته‌اند. وجود عوامل‌ خطر تقلب‌ ممكن‌ است‌ بر براورد حسابرس‌ از خطر ذاتي‌ يا خطر كنترل‌ تاثير داشته‌ باشد.  نمونه‌هايي‌ از عوامل‌ خطر تقلب‌ در پيوست‌ 1  اين‌ استاندارد مي‌آيد.

 

جهت کسب اطلاعات بیشتر با ثبت شرکت ارشیا تماس حاصل فرمایید

تماس با ثبت شرکت ارشیا

موضوع : مقالات

تاریخ : 20-07-1393, 15:19

 

تمامی نظرات در کمتر از 12 ساعت پاسخ داده می شود

ارسال نظر


روزنامه رسمی

مشاوره ثبت شرکت
دفاتر پستی منتخب

ثبت شرکت برای اتباع خارجی

موضوعات پرکاربرد ثبتی :
ثبت شرکت در سراسر ایران

ثبت شرکت در تهران
سایر محلات تهران
تماس
واتس آپ
موبایل
کرکره برقی پارکینگدرب ضد سرقتصندلی پلاستیکی , کاشت مو , مزوتراپی